هوش مصنوعی: تلاش آسمان در تباهی ما بی‌دلیل نیست؛ چراکه خورشید به دور از خاک پاک ما می‌چرخد.

هوش مصنوعی: ای تیغ یار، حسرت عاشق به خاطر دردهایی که دارد، دامان تو را به خون آغشته کرده و دست امید ما در خطری بزرگ است.

هوش مصنوعی: ما در آرزوی روز قیامت نشسته‌ایم، پس لطفاً نگاهی به سرزمین ما بینداز و ما را امتحان کن.

هوش مصنوعی: بهار زندگی ما هیچ‌گاه به پایان نمی‌رسد، حتی اگر لحظاتی دچار غفلت و سرمستی شویم، باز هم زیبایی و شادابی‌امان از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: صدا و نغمه‌ی شاد در دل، با صدای بلند و غمگین گریه هم‌نشین شده است.

هوش مصنوعی: در این روزگار بی‌توجهی و بی‌احساسی را به خود پذیرفته‌ایم، اما حتی در این شرایط هم، حالتی از اندوه و غم در وجودمان جاری است که مانند اشکی خاموش، از لبخندهای ما می‌ریزد.

هوش مصنوعی: تا به حال همیشه آدم‌هایی با شخصیت خاص و آزاد فکر بوده‌ایم و از هیچ‌کس نمی‌ترسیده‌ایم، چرا که ما همچون شخصی بخشنده و آزاده، نگران هیچ‌چیزی نیستیم.