هوش مصنوعی: ظاهر تو به قدری زیباست که حتی گلستان هم به زیبایی تو حسادت می‌کند، چرا که هر قطره شبنم بر روی گل‌های آن بستان، به اندازه آتش سوزان است.

هوش مصنوعی: پروانه مدتی است که در کنار آتش زندگی می‌کند و تنها بویی که به مشامش می‌رسد، دود بال و پرش است.

هوش مصنوعی: هر شب، دلم مانند شمعی است که شعله‌اش باید تا صبح روشن بماند؛ مثل یک کودک مدرسه‌ای که در حال یادگیری است، گاهی به تکرار و تمرین نیاز دارد.

هوش مصنوعی: دل من در حالتی از ناراحتی و غم، از هر نوع شادی و سرور بی‌بهره است. درست است که بلبل باغ به زیبایی آواز می‌خواند، اما در واقع خود نیز در آتش عشق و غم دچار حریق است.

هوش مصنوعی: این آستین که به آرامی به نظر می‌رسد، زخم‌ها و مصیبت‌های بسیار بی‌گناهانی را تحمل می‌کند که به خاطر آتش و خطر حریق دچار آسیب شده‌اند. این نشان‌دهنده‌ی بار سنگینی است که بر دوش ماست و یادآور دردهای عمیق و نگران‌کننده‌ای است.

هوش مصنوعی: می‌میرد و آرامش ندارد از شدت سوزش و جان کنده شدن، خداوندا، این چه آتشی است که در وجودش شعله‌ور است!

هوش مصنوعی: علم و دانش مانند آتش است که شعله‌ور و پرتوان می‌جوشد و من مانند دودی پریشان از این آتش، همواره در حال شور و حرارت هستم.