هوش مصنوعی: چه باید بکنم با صلح کسی که در جنگ و جدال است؟ زیبایی چشم تو از کسی است که باید از او دوری جست.

هوش مصنوعی: لباس خود را باز کن و منتظر شام باش. چرا صبح زود هم در آغوش تو که خوب است، گریه کنم؟

هوش مصنوعی: اگر نتوانی تشخیص بدهی که هوس با محبت چه تفاوتی دارد، جای تعجب نیست. به راستی باید بدانیم از چه چیزهایی باید به تو یاد داد، وقتی که خودت خوب هستند.

هوش مصنوعی: نیازی به منت ناز تو نیست و نیازی به کمکی از نگاه پررمز و راز تو هم وجود ندارد؛ چون تو با آن زیبایی‌ات هر درد و رنجی را به آسانی قابل تحمل می‌کنی.

هوش مصنوعی: زخم من به خاطر درد و رنجی که دارم، به دنبال چیست؟ همچنین، خال سیاه و خطی که نشان‌دهنده زیبایی توست، جذاب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به زیبایی‌های تو اشاره کنم، خط زیبا و خال نیکو و لب‌های شیرینت را یادآور می‌شوم؛ اما هیچ چیزی از زیبایی‌های تو بالاتر نیست. دل من به تمامی خوبی‌های تو وابسته است.

هوش مصنوعی: چرا با تو که اینقدر بخشنده هستی، به نغمه‌های موسیقی گوش ندهیم؟ صدای تو که دل‌انگیز و آتشین است، نفس مرا به تپش می‌اندازد و برایم بسی خوب و دلپذیر است.