هوش مصنوعی: تو با زیبایی خود چنان تأثیری بر گل‌ها گذاشته‌ای که چمن شکوفا و پر نشاط شده است. غنچه‌ها برای رسیدن به تو و دیدارت آماده‌اند و نام تو مانند آبی است که دهن‌ها را شستشو می‌دهد.

هوش مصنوعی: روز ملاقات با تو برای من مانند روز عید قربان است، در حالی که چشمانم پر از حیرت و شگفتی است و نمی‌توانم درست ببینم.

هوش مصنوعی: شعله‌ای که در من وجود دارد و این‌قدر تند و پرحرارت است، نمی‌دانم علتش چیست. این احساسات به شدت عجیب و غریب است، چون کشتن یک پروانه این‌قدر نباید باعث اضطراب و نگرانی شود!

هوش مصنوعی: من در مسیر تو همچون خاک ذره‌ذره گشتم، از جلوه‌های تو تمام وجودم به باد رفت. مانند آتش در تو شعله‌ور شدم و از این رو، تبدیل به آب شدم.

هوش مصنوعی: با وجود کشش و زیبایی که زلف‌های تو در هر موی خود دارند، اگر دل خود را به تو نمی‌سپردم، هرگز نمی‌توانستم آرامش داشته باشم.

هوش مصنوعی: هرچند که با تلاش و آرزو، موهایت را به سمت بالا کشیدی و به دنبال بلند شدن آن بودی، اما هیچ کمبودی در زیبایی و جذابیت پیچ و تاب موهایت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو با هر یک از شیوه‌های فریبنده‌ات، که هر بار جدیدتر و زیباتر از قبل به نظر می‌رسد، به من نشان می‌دهی که بی‌وفایی و نامهربانی‌ات به کجا ختم می‌شود. این بی‌وفایی و نامهربانی، حد و حسابی ندارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به خوبی درباره زیبایی‌های او صحبت کنم، زیرا او حقیقتی ندارد، بی‌رحم است و در پاسخگویی به احساسات دیگران کم‌حرف است.

هوش مصنوعی: در تمام وجود تو حتی یک مو هم نیست که نشان‌دهنده‌ی بی‌ادبی یا زشتی باشد؛ از سر تا پا تنها خوبی و زیبایی وجود دارد و این انتخاب توست.

هوش مصنوعی: تو به شکل نادانسته و آگاهانه فال من را تفسیر کردی، حالا من باید چطور عمل کنم؟ اینکه به عمد خود را نادیده بگیرم و به آن توجه نکنم، نشان‌دهنده نوعی رفتار در برابر این وضعیت است.

هوش مصنوعی: اگر از من بی‌تابی نشان دادی، گناهی از شوق است. بر پایه‌ی درد، ضربان قلب را دلشوره در می‌رقصاند.

هوش مصنوعی: تو ابروانی زیبا و دلربا داری و چشمانت به گونه‌ای است که می‌تواند به راحتی از وعده‌های فراموش شده سخن بگوید، لبی هم داری که همیشه آماده‌ی پاسخگویی است.

هوش مصنوعی: چشمان تو به سرعت باعث ایجاد کینه می‌شوند و ناز و کرشمه‌ات برای آشتی زمان زیادی می‌برد. زیبایی‌هایت عذاب‌آورند و فتنه‌هایت مانند زنجیری می‌باشند که انسان را به خود وابسته می‌کند.

هوش مصنوعی: فتنه و آشوب به زنجیری از موهای سر مویارای وصل شده است تا عدالت آسمانی بتواند آن را محاسبه و به نظم درآورد.

هوش مصنوعی: کسی که در انجام وظایف خود کوتاهی می‌کند و گاه‌گاهی عمر خود را صرف جنگیدن با من کرده است، بعضی اوقات هم مرا سرزنش می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که سال‌ها در بارگاه او به خاطر گناه و اشتباهاتم سؤال نمی‌کرد و نه از رنج‌هایش پاسخی داشت، به چه دلیل از من سؤال کرد؟

هوش مصنوعی: آن شخص که همواره با حسرت به روزها و شب‌ها نگاه می‌کرد و در انتظار ورود به این درگاه بود، اکنون شتاب بیشتری به من می‌دهد تا درنگ نکنم.

هوش مصنوعی: من به تو می‌گفتم که تقصیر من نیست، بلکه از خجالت در پس پرده نهفته‌ام و به خاطر حیا نمی‌توانم خود را نشان دهم.

هوش مصنوعی: پنبه را از گوش بیرون بگذار و با دقت به سخنان سکوت گوش کن، زیرا داستان توجیه من هر فصل و هر فصلش موضوع خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: نه من به دست قوانین دنیا نیستم که مانند یک ساز بر اساس نواهایی خاص بنوازم، و نه در چنگ یک مضراب قرار دارم که فقط به صدای یک ساز محدود شوم.

هوش مصنوعی: اگر نه این است که می‌دانم تو هم می‌دانی که به دلایل متعدد، من در این دریای توهم، با دل‌نگرانی و اندوه بسیار، از خودم پاک شده‌ام.

هوش مصنوعی: در کنار تشنه‌کام و مشتاق آتش، من هیچ‌کس را جز گوهری که شایسته تحسین است، نمی‌بینم که حتی یک قطره آب به او بدهد.

هوش مصنوعی: من نامه‌ها و نوشته‌هایی را به نام او آماده کرده‌ام و هم در قالب نظم (شعر) و هم در قالب نثر (نوشته‌های نثری) از او تقدیر و مدح کرده‌ام. همچنین نسخه‌هایی دارم که شامل رساله‌ها و کتاب‌هایی در وصف او می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به این اشاره عمل کنم، از این الیاف کتان می‌توانم یک تار از فرش زیبای درخشان زیر نور ماه فراهم آورم.

هوش مصنوعی: در روزهای آغازین سلطنت، مثل نسیم صبحگاهی که به طلوع آفتاب کمک می‌کند، به بررسی و تبریک‌گزاری پرداختم.

هوش مصنوعی: تا به امروز فرصتی برای ابراز احساسات و حرف زدن نداشتم، زیرا شرایط نامناسب زندگی و دشواری‌های روزمره مانع از این کار شده است.

هوش مصنوعی: نکته این است که بعد از سال‌ها، طولانی شدن حکمرانی او باعث می‌شود که در نهایت، دوباره به آغاز دوران حکمرانی برگردد.

هوش مصنوعی: از آنجایی که اکنون فرصتی برای بیان سخنانم پیش آمده، می‌خواهم با زبانی نو و تازه، از این موضوعی کهنه با شیوه‌ای جدید و جذاب سخن بگویم.