هوش مصنوعی: لطفاً نقاب را از صورت خود بردار و از کنار ابرویت پرده را کنار بزن تا من بتوانم چهره زیبای تو را همچون ماه نو ببینم که در برابر آفتاب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: نرگس در خواب خود بیداری و زیبایی را می‌بیند و از روی لطف و شانسش این حالت را به ما نیز منتقل می‌کند تا ما هم در خواب فرو برویم.

هوش مصنوعی: عشق در میان آشفتگی‌ها و بی‌نظمی‌ها نیز به گونه‌ای خاص سازماندهی شده است و این موضوع خالی از اصولی نیست، چرا که نبض دل همواره دچار اضطراب و تنش است.

هوش مصنوعی: بیت به این معناست که گریه و اندوه ما بی‌وقفه و بی‌طاقت است، در حالی که تو، ای حکیم، در رسیدگی به امور ما بی‌توجه و تنبل هستی. در این حال، ما در خطر هستیم و مشکلات ما به شدت در حال افزایش است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در سایه دیوار، در آرامش خوابیده‌ای، بدان که آفتاب، ما بی‌خانمانان را سوزانده و در رنج و عذاب قرار داده است.

هوش مصنوعی: در کنار چشمه‌ای که همه آرزوها را برآورده می‌کند، چه ناراحتی است اگر در بیابان کسی گرسنه و بی‌تاب بمیرد؟

هوش مصنوعی: دل را از وابستگی به دنیای مادی آزاد کن و با خیال راحت از زوال و فنا محافظت خواه. افرادی که به دنیا وابسته نیستند، هیچگاه در معرض آسیب و تخریب قرار نمی‌گیرند.

هوش مصنوعی: به خودت پشت نکن و از خواب و بی‌توجهی بیدار باش، زیرا آشنایی و ارتباطاتت در خواب و غفلت کمرنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: با روحیه‌ای آرام و بی‌تکلف، می‌توان از مشکلات و آشوب‌ها دوری جست. سایه‌ی انسان نیز به مانند دامن یک زن در آب نمی‌چرخد و آرامش خود را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: وصل محبوبان همچون شربتی خوشمزه است، اما تلخی فراق و دوری به آن زهر می‌زند. بنابراین، هرچند که شیرینی این شربت به خاطر وصل است، اما تلخی جدایی طعم آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: بسیار کند و بی‌تحرک هستم، به همین خاطر وقتی می‌خواهم حرکت کنم، مدام تأخیر دارم. همزمان، وقتی می‌خواهم منتظر بمانم، به اندازه‌ای اشتیاق دارم که نمی‌توانم صبر کنم و سریعاً اقدام می‌کنم.

هوش مصنوعی: در مسیر تماشای او، به خاطر حسرتی که داشتم، در آتش سوختم. وقتی دیدم که در آنجا آفتاب، از من بی‌خبر و بی‌اعتنا به حال من می‌تابد، بیشتر افسرده شدم.

هوش مصنوعی: من در درگاه او سجده کردم و در این کار به شدت تواضع نشان دادم، تا جایی که چوبه‌ای بر سرم فرود آمد. گناهی وجود ندارد زیرا کسی که این‌گونه عبادت می‌کند، پاداش ویژه‌ای می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چشمان او به طرز وسوسه‌انگیزی در حال جلب توجه است و دلش به خاطر این زیبایی ناله می‌کند؛ وقتی که بوی خوش گلاب را در میان طوفان احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی لب لبه‌ی افق به خورشید نزدیک می‌شود، چهره‌ی ساقی رنگ شفق به خود می‌گیرد، گویی که تصویر شراب بر آن نشسته است.

هوش مصنوعی: فال آن ابرو از دیوان مرتب و زیبا گرفته شده است. این شعر جذاب و دلنشین است، تو احساس و رفتار خاصی داری و انتخاب خوبی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: با این اندازه محبت و عشق که در دل دارم، تعجبی نیست اگر حتی اگر در دوزخ باشم، بتوانم عذاب آن را از بین ببرم.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات را درخشان کردی، ما هم مثل گلستانی که تازه می‌شود، سرشار از شوق و سرودی تازه خواهیم شد.