گنجور

شمارهٔ ۸۶

به گل سنبل فروهشته که گیسوست
کشیده تیغ چشمانش که ابروست
مترجم کرده ابرو یار فایز
که بسم الله اینک مصحف روست

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به گل سنبل فروهشته که گیسوست
کشیده تیغ چشمانش که ابروست
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چشمان و ابروهای یک معشوق اشاره دارد. سنبل به معنای گلی زیباست که به نوعی به موهای او تشبیه شده است. چشمانش مانند تیغ، درخشان و نافذند و ابروهایش نیز به نرمی و جذابیت او افزوده‌اند. به طور کلی، شاعر در این شعر به وصف زیبایی‌های ظاهری و تأثیرگذاری معشوق پرداخته است.
مترجم کرده ابرو یار فایز
که بسم الله اینک مصحف روست
هوش مصنوعی: ابروی محبوب به قدری زیباست که گویی در آغاز هر سخنی، تجلی یک نوشته مقدس است.