فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۸۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر دوران دهد بر بادم ای دوست</p></div>
<div class="m2"><p>وگر هجران کند بنیادم ای دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مکن باور که فایز چشم و زلفش</p></div>
<div class="m2"><p>رود از خاطر و از یادم ای دوست</p></div></div>

شمارهٔ ۸۲

اگر دوران دهد بر بادم ای دوست
وگر هجران کند بنیادم ای دوست
مکن باور که فایز چشم و زلفش
رود از خاطر و از یادم ای دوست

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و دلتنگی شاعر است. شاعر می‌گوید حتی اگر زمان بگذرد یا محبوبش او را ترک کند، نباید فکر کند که زیبایی و یاد محبوب از یاد او خواهد رفت. عشق و یاد محبوب در دل او باقی خواهد ماند.

شمارهٔ ۸۰

شمارهٔ ۸۱

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت با من سازگار باشد، تو ای دوست، و یا اگر دوری و جدایی بر من حاکم شود، تو ای دوست، این موضوع برای من مهم نیست.

اگر دوران دهد بر بادم ای دوست

وگر هجران کند بنیادم ای دوست

هوش مصنوعی: دوست عزیز، نگذار که فکر کنی من چشم و زلف فایز از خاطر و یادم می‌رود.

مکن باور که فایز چشم و زلفش

رود از خاطر و از یادم ای دوست

شمارهٔ ۸۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده