فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به چشمان تو دل دادم امانت</p></div>
<div class="m2"><p>لب و دندان تو کرده خیانت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل فایز به زنجیر دو زلفت</p></div>
<div class="m2"><p>گرفتی خود چرا کردی جنایت</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 9708 - فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

به چشمان تو دل دادم امانت
لب و دندان تو کرده خیانت
دل فایز به زنجیر دو زلفت
گرفتی خود چرا کردی جنایت

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و خیانت صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که چشمان محبوبش را به عنوان امانت به دل خود واگذار کرده، اما لب و دندان او به دل او خیانت کرده‌اند. دل شاعر به زنجیر زلف‌های محبوبش گرفتار است و از او می‌پرسد که چرا چنین جنایتی را در حق او کرده است.

شمارهٔ ۶۷

شمارهٔ ۶۸

هوش مصنوعی: من عشق و احساسم را به چشمانت سپردم، اما لب‌ها و دندانت به من خیانت کرده‌اند.

به چشمان تو دل دادم امانت

لب و دندان تو کرده خیانت

هوش مصنوعی: دل فایز به زنجیر دو زلفت گرفتی، خودت چرا این کار را کردی؟ این یک جنایت است.

دل فایز به زنجیر دو زلفت

گرفتی خود چرا کردی جنایت

شمارهٔ ۶۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده