فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به رخ جا داده ای زلف سیه را</p></div>
<div class="m2"><p>به کام عقرب افکندی تو مه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>که دیده عقرب جراره فایز؟</p></div>
<div class="m2"><p>زند پهلو به ماه چهارده را</p></div></div>

شمارهٔ ۷

به رخ جا داده ای زلف سیه را
به کام عقرب افکندی تو مه را
که دیده عقرب جراره فایز
زند پهلو به ماه چهارده را

هوش مصنوعی: شاعر به زیبایی موهای تیره را توصیف می‌کند و می‌گوید که چطور آن‌ها به وسعت مهتاب شب را تحت تأثیر قرار داده‌اند، به گونه‌ای که زیبایی ماه را تحت الشعاع قرار داده‌اند. همچنین، به خاصیت تیز و خطرناک وجود عقرب اشاره کرده و می‌گوید که چگونه این جانور می‌تواند به زیبایی ماه آسیب برساند. این اشعار به نوعی تشبیهاتی هستند که زیبایی و خطر را در یک‌جا گرد هم می‌آورند.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: تو زلف سیاه خود را به زیبایی در معرض نمایش گذاشتی و با این کار، ماه را به حسرت انداختی.

به رخ جا داده ای زلف سیه را

به کام عقرب افکندی تو مه را

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند نگاه عقرب را ببیند؟ او چگونه می‌تواند در کنار ماه کامل بیفتد؟

که دیده عقرب جراره فایز؟

زند پهلو به ماه چهارده را

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده