فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دلم از دست خوبان چاک چاکست</p></div>
<div class="m2"><p>تنم از هجرشان اندوهناکست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چو فایز خورده باشد تیر غمزه</p></div>
<div class="m2"><p>ز تیر طعنه دشمن چه باکست؟</p></div></div>

شمارهٔ ۴۸

دلم از دست خوبان چاک چاکست
تنم از هجرشان اندوهناکست
چو فایز خورده باشد تیر غمزه
ز تیر طعنه دشمن چه باکست

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر درد و دل شاعر از فراق و دوری از محبوبان است. او با اشاره به زخم‌هایی که از خوبی‌های آنان بر دلش نشسته، از غم و اندوهی که به علت جدایی از آنان متحمل می‌شود، صحبت می‌کند. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که وقتی عشق و تیر غمزه معشوق از درد بیشتر است، از طعنه‌های دشمنان نگران نیست. 

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

هوش مصنوعی: دل من به خاطر خوبان دردمند و زخم‌زده است و جسمم به خاطر دوری آنها پر از اندوه و غم است.

دلم از دست خوبان چاک چاکست

تنم از هجرشان اندوهناکست

هوش مصنوعی: وقتی که محبت و عشق بر دل چیره شود، دیگر تیرهای طعنه و دشمنی برای آدم ترسی ندارند.

چو فایز خورده باشد تیر غمزه

ز تیر طعنه دشمن چه باکست؟

شمارهٔ ۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده