هوش مصنوعی: در شب‌های روشن، مه پیش روی تو کم‌رنگ و محو شده است و ستاره‌ی سهیل از نگاه تو شرمنده و خجالت‌زده است.

هوش مصنوعی: حیات و عمر انسان مثل آبی است که از دستش می‌رود و برنمی‌گردد. فایز می‌گوید که تا ابد دلتنگ و افسرده خواهد بود، زیرا زمان بی‌رحمانه سپری می‌شود و دیگر قابل برگشت نیست.