فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دگر شب شد که تا جانم بسوزد</p></div>
<div class="m2"><p>گریبان تا به دامانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برای خاطر دلدار فایز</p></div>
<div class="m2"><p>همی ترسم که ایمانم بسوزد</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۷

دگر شب شد که تا جانم بسوزد
گریبان تا به دامانم بسوزد
برای خاطر دلدار فایز
همی ترسم که ایمانم بسوزد

هوش مصنوعی: شعر دربارهٔ غم و عشقی است که موجب آتش‌سوزی جان شاعر می‌شود. او برای عشق دلدارش نگران است و می‌ترسد که ایمانش نیز تحت‌تأثیر این عشق آسیب ببیند.

شمارهٔ ۱۱۵

شمارهٔ ۱۱۶

هوش مصنوعی: شب دیگری فرا رسیده و من در آتش دلم می‌سوزم، این حس درد و رنج تا به جانم نفوذ کرده و به مرز وجودم رسیده است.

دگر شب شد که تا جانم بسوزد

گریبان تا به دامانم بسوزد

هوش مصنوعی: برای عشق معشوقم، از این می‌ترسم که ایمانم نابود شود.

همی ترسم که ایمانم بسوزد

شمارهٔ ۱۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده