فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای نام تو روح قدس و پیکر لب ما</p></div>
<div class="m2"><p>وز نام تو داغ دل کوثر لب ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بی نام تو هر نفس که بربندد بار</p></div>
<div class="m2"><p>یارب به سلامت نرسد بر لب ما</p></div></div>

دیوان فصیحی هروی به کوشش ابراهیم قیصری - فصیحی هروی - تصویر ۲۲۶

شمارهٔ  ۵

ای نام تو روح قدس و پیکر لب ما
وز نام تو داغ دل کوثر لب ما
بی نام تو هر نفس که بربندد بار
یارب به سلامت نرسد بر لب ما

هوش مصنوعی: این شعر به عظمت و تأثیر نام خدا اشاره دارد. شاعر می‌گوید نام خدا مانند روحی است که به زندگی و کلام او جان می‌دهد و بدون این نام، هر نفسی که به لب‌ها می‌رسد، ناتمام و بی‌ثمر خواهد بود. به طور کلی، شعر خواستار حفظ سلامتی و ارتباط با خداوند از طریق نام اوست.

شمارهٔ  ۳

شمارهٔ  ۴

هوش مصنوعی: ای نام تو در دل ما مانند روحی زنده است و زیبایی لب‌هایمان به خاطر وجود توست. یاد تو همچون داغی در دل ما قرار دارد و این عشق در جان ما جاری است.

ای نام تو روح قدس و پیکر لب ما

وز نام تو داغ دل کوثر لب ما

هوش مصنوعی: هر دم که به یاد تو نباشم، از درد و رنج دوری عذاب می‌کشم و نمی‌توانم به آرامش برسم.

بی نام تو هر نفس که بربندد بار

یارب به سلامت نرسد بر لب ما

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده