فصیحی هروی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ  ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاید که به آفرینش خود نازد</p></div>
<div class="m2"><p>ایزد که تماشای جمال تو کند</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۸

شاید که به آفرینش خود نازد
ایزد که تماشای جمال تو کند

هوش مصنوعی: شاعر به زیبایی و آفرینش خود افتخار می‌کند و می‌گوید که خدای بزرگ نیز با مشاهده زیبایی او شگفت‌زده شده است.

هوش مصنوعی: شاید خدا به خاطر زیبایی‌های تو به آفرینش خود افتخار می‌کند و از تماشای جمال تو لذت می‌برد.

شاید که به آفرینش خود نازد

ایزد که تماشای جمال تو کند