هوش مصنوعی: ای نسیم، به سمت محبوب ما برو و دعاهای ما را به او برسان.

هوش مصنوعی: به معبودی که درگاهش را با سجده و خاکساری می‌پرستیم، درخواست می‌کنیم که از فروتنی و نیاز ما به کمک، آگاهی داشته باشد و آن را به حضور خود برساند.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از غبار آن کوه را به عنوان هدیه‌ای ارزشمند، به جانم برسانید.

هوش مصنوعی: بگو که از محبت دوست پیامی به آن شکار ببر برسان.

هوش مصنوعی: ذره‌ای از نور خورشید را بر دوش بگذار و به در خانه سها برسان.

هوش مصنوعی: قسمت او از سفره‌ی نعمت پروردگار نیست، اگرچه بلا و سختی به او برسد، او همچنان عافیت را احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: از دوستان جدا نشو و اگر دلتنگی داری، یا درد خود را به آن‌ها بفرست یا راه حلی برای آن پیدا کن.

هوش مصنوعی: عشق او در دل به شدت می‌سوزد و در غم دوری‌اش، مانند آبی که از ابر باران می‌بارد، به سراغ او می‌روم و احساساتم را به او منتقل می‌کنم.

هوش مصنوعی: یک قطره از باران بهار باید به گیاهی که تشنه است برسد.

هوش مصنوعی: به بهار سرسبز یک لقمه‌ای بده که به خس و خار، در حال گرسنگی، برسد.

هوش مصنوعی: چشمش پر از اشک شد و به خاطر جدایی از محبوب، درخواست کند که چند قطره خون به او بدهند تا جواب آن درد را بدهد.

هوش مصنوعی: باید خاک سیاه‌بخت او را به کیمیا تبدیل کرده و به زمین برسانی.

هوش مصنوعی: چشمان بخت من، روز کورش را به یاد آن شب زلف تو می‌نگرد.

هوش مصنوعی: به اشتباه خبر وفا را از کسی که به وفایش معروف نیست منتقل نکن.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی تاخیر کنی، سریعاً جنازه‌اش را به بیرون از مکان نحس برسان.

هوش مصنوعی: در دروازه غم، تابوت او قرار گرفته و تلاش کن تا او را به جای خودش برسانی.

هوش مصنوعی: اگر پیام تو را نشنید، پس زاری ما را به گوش او برسان.

هوش مصنوعی: وقتی که به دلیل ناامیدی و دردها جانم را می‌دهم، برسانید که لباس برزخی‌ام را از آتش مصیبت بگذارند.

هوش مصنوعی: مقداری خاک و خون را با هم ترکیب کن و بوی خوشی که روح را تازه می‌کند به کفن برسان.

هوش مصنوعی: هر جا که صدای غم و اندوهی به گوش می‌رسد، به این مکان پر از تسلیت و دل‌سوزی بیاید.

هوش مصنوعی: از عمق جان و دل، ناله‌ها و گریه‌هایم را با صدای زیبا به گوش من برسان.

هوش مصنوعی: بدن ما را در خاک غم بگذار و روح ما را به وجود خود متصل کن.