هوش مصنوعی: از این دنیا و پلیدی‌های آن، هیچ چیز جز رنج و درد به دل نمی‌نشیند و از این زمانه که افراد پست و خسیس در آن زندگی می‌کنند، دل انسان به درد می‌آید.

هوش مصنوعی: تیغی که از نیام بیرون آمده و به خاطر ترس لرزیده بود، حالا آماده است تا ضربه‌ای بزند.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند حرف الف خود را بلند کند و به فخر بفروشد، سرانجام همچون حرف لام الف به دو نیم تقسیم می‌شود و سقوط می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر همه انسان‌ها مانند «حا» باشند، تاج زندگی بر سرشان قرار می‌گیرد و در نهایت به مانند نقطه‌ای در کفن جای می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بدترین چیز این است که زیبایی و ارزش‌های باغ کمال ابراهیم را به راحتی از دست بدهیم و به هدر بدهیم.

هوش مصنوعی: نکته‌ای از این باغ نچشید و بارش را بربست و رفت، مانند نسیمی که می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به تازگی بر اثر نسیم، این دنیای زیبا همچون نسیم از این باغ به پرواز درآمده است.

هوش مصنوعی: زندگی جاویدان سزاوار او بود، اما عمرش به اندازه یک سالنامه کوتاه شد.

هوش مصنوعی: شب گذشته، وقتی رضوان به او در نسیم بهشت غسل داد، او را با آب کوثر و تسنیم شستشو داد.

هوش مصنوعی: در جستجوی تاریخ درگذشت او بودم و گفتم که ای وای، ابراهیم از این دنیا رفته است.