هوش مصنوعی: چه خوب است که جواهری وجود داشته باشد که مانند غم عشق، دارویی برای همه دردها باشد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که اصل و جوهر اصلی هر موجودی در واقع مانند پدر آن موجود است.

هوش مصنوعی: خرد می‌آموزد و زندگی می‌بخشد، اما بدان که برخی وجود دارند که بی‌جان و بی‌خرد هستند و همچنان آگاهی دارند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد ممکن است بینش و درک عمیق نداشته باشند، اما کسانی که خردمندند، توانایی شناخت و دیدن واقعیت‌ها را دارند.

هوش مصنوعی: با اینکه او زبان ندارد، اما قدرت بیانش چنان است که شگفتی‌هایی مانند معجزات عیسی را به نمایش می‌گذارد و او در واقع یک گداست.

هوش مصنوعی: باد سردی نیست، اما حرکت او موجی از نعمت‌های دریای گسترده‌ای است.

هوش مصنوعی: در تاریکی‌ها و دشواری‌ها، کسی وجود دارد که ما را به سمت آب حیات و نجات هدایت می‌کند، حتی اگر به ظاهر نباشد.

هوش مصنوعی: دو زبان‌دار واقعی کسی است که گفتارش مانند روح و ویژگی‌های درونی او باشد.

هوش مصنوعی: آصف جم، نماینده و نشان‌دهنده قوام‌الدین است؛ کسی که مدیریت و رهبری کشور را به دست دارد و مسئولیت‌های مهمی را بر عهده دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تنها خداوند است که می‌تواند کفر و ایمان را تعیین کند و این امر به اراده و قدرت او وابسته است. اوست که می‌تواند به راحتی حق و باطل را از هم جدا کند.

هوش مصنوعی: مقام و عظمت او به قدری است که در میان این دنیا، مانند قطره‌ای در دریایی است که بر گرد کره‌ی زمین می‌چرخد.

هوش مصنوعی: قلم و شمشیرش نشانه‌های مرگ و زندگی هستند؛ مهربانی و خشم او در صبح و شب حاضر است.

هوش مصنوعی: بخت و اقبال او به آن اندازه قوی است که دشمنش، با وجود نادانی و ناآگاهی، در آتش و خطر قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، که سخاوت و بخشش تو بی‌نظیر و بدون_compare است، تو را به عنوان بهترین و حامی‌ترین دوست می‌شناسم.

هوش مصنوعی: غنچه‌ای که در باغ گلستان منتظر وعده توست، در پی رنگ دروغ و بوی گمراه‌کننده نیست.

هوش مصنوعی: در این بهار نو، اگر گل‌ها نرویند، تقصیر از طلوع مهرگان است که به ما مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه این عروس زیبا نیست، ولی من حجاب راز را از رویش برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: بنده‌ای که از توی خودت صحبت می‌کند، باید بداند که آن نیز مانند اسب مجازی است؛ چون در حقیقت وجود ندارد و چیزی بیش از یک توهم نیست.

هوش مصنوعی: پس بگو ای جانم، جایگاه غیرت و شرافت در این دنیا کجاست که به این بلندی و زیبایی برسد؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که یا آسمان به اندازه‌ی بزرگی و قدرت خود مانند شیر است یا زمین به عظمت گاو، و در نهایت هر دو به یک سطح و مکانی مشترک اشاره دارند.

هوش مصنوعی: در این عرصه‌ی طبیعت، نشانی از هدف یا زمان وجود ندارد، یا شاید دنیا خود را به شکلکور درآورده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف پدیده‌ای طبیعی اشاره دارد که می‌تواند به دو شکل مختلف تعبیر شود. احتمالاً این پدیده یا ناشی از نیروی باد است که باعث به وجود آمدن این صدا یا احساس می‌شود، یا اینکه خود این صدا به دلیل وجود برقی در هواست که به صورت ناخودآگاه حس می‌شود. در واقع، شاعر در اینجا به نوعی دوگانگی و ابهام در مورد منبع این احساس شعر می‌کشد.

هوش مصنوعی: یا اینکه بر دندانه‌های ستاره‌ای که به نام "بنات النعش" شناخته می‌شود، محکم به دقت بسته شده و در جای خود ثابت و پابرجا ایستاده است.

هوش مصنوعی: چشم بر روی کاه خرمن به ماه می‌نگرد، در حالی که حرص و طمع او برای دانه‌های جو و جوز وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که این دنیا یا جایی دیگر وجود دارد که در آن، عدم و نیستی نمی‌تواند رقیبی برای موجودیت باشد. به عبارتی دیگر، در جایی فراتر از این دنیا، هیچ چیز نمی‌تواند به عنوان دشمن یا رقیب وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در حالی که چیزهای قدیمی و ناپایداری مانند زباله‌ها از بین رفته‌اند، هنوز فساد و آسیب‌پذیری وجود دارد و به نوعی اشاره به نابودی و زوال چیزها دارد. همچنین به موجوداتی که از منابع طبیعی استفاده می‌کنند و به نوعی در چرخه زندگی و مرگ قرار دارند اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: از هر نوع فکر و نظری که به نظر بی‌معنی می‌رسد، به دیگران چیزی نگو؛ زیرا ممکن است تو را به خاطر آن قضاوت کنند و بی‌فایده‌اش بدانند.

هوش مصنوعی: تو با این جسارت، چطور از تو انتظار کارهای بزرگ داشته باشم؟ تنها چیزی که برایت مناسب است دعا کردن است.

هوش مصنوعی: دوستان و همراهان هر روز با امید به آینده و آمدن وعده‌ها منتظر هستند.

هوش مصنوعی: همه را به طور جداگانه و به تدریج به وعده‌های خود عمل کن، و با تو هر وعده‌ای که خوشبختی دارد، درست و صحیح است.

هوش مصنوعی: عشق مانند حلقه‌ای در دل‌ها وجود دارد که آسمان به آرامی آن را در بر گرفته است.