هوش مصنوعی: خون گریه و ناله‌ام از لب زخم، همان‌گونه که از جایی که تیغ او به آن نرسیده، خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: من به تلاش و اشتیاقی که در دل دارم افتخار می‌کنم، چرا که حتی بدون کمک یک سنگ‌تراش، از زخم‌های تیشه‌اش بر جگر بیستون، آب می‌چکد.

هوش مصنوعی: من به شدت پر انرژی و هیجان‌زده‌ام، به‌گونه‌ای که درد و رنج‌هایم به اندازه‌ای هستند که اگر بخواهی آن‌ را در یک نیم‌قطره آب بریزی، دریای بزرگ و وسیعی خواهد شد.

هوش مصنوعی: در میدان عشق که مکان دوستانی است، عقل زخمی می‌شود و از دیوانگی خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: تنم از درد و زخم عشق او پر شده است، مثل گل که وقتی فشارش دهی، خون می‌چکد. حتی اگر نامم را بگویند، این درد و زخم‌ها همچنان باقی است.