هوش مصنوعی: اگر تو نقاب از چهره‌ات برداری، من مانند آفتاب تابان می‌شوم و نور می‌افروزم. اما اگر به همین شکل بمانی، حس حسادت و محبت به تو در من بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: من در آتش اشتیاق و تشنگی می‌سوزم. ای پیر مغان، آیا تو آتشی داری که با لطفی که از تو انتظار دارم، بتوانم از این تشنگی رهایی یابم؟

هوش مصنوعی: به خاطر شدت عطش، دلم مانند باغی شعله‌ور شده است. من در دریایی غرق شده‌ام و اشتیاق به سراب‌های خیالی، مرا به سمت خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: در آرزوی معشوقم غرق شده‌ام و به شدت احساس نارضایتی و سرکشی می‌کنم. ای خدا، رحم کن، زیرا دوری از او به شدت مرا می‌آزارد.

هوش مصنوعی: در میدان زندگی، زیبایی و جذابیت کلام و کلمات من، مانند تابش نور ماه و آفتاب، همواره مرا به فروش می‌رساند و جلب توجه می‌کند.