هوش مصنوعی: در آن بهشت زیبا، گلی از آتش سرزنده می‌روید و صدای نوحه‌ای شبیه به نغمه‌های بلبل به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: به مانند گل نباش که نه خود نوشیده باشد و نه دیگران را بنوشاند. اگر در این باغ، جامی از طراوت و زندگی داری، از آن بهره ببر.

هوش مصنوعی: به خاطر تمام غم‌هایی که بر دلم نشسته، هیچ غمی در این دنیا باقی نمانده که برای راه و هدفی نیکو باقی بگذارم.

هوش مصنوعی: گل در بهشت وقتی خوشحال می‌شود که در آن چمن صدای بلبلی شنیده شود؛ در غیر این صورت، خندیدن او بی‌معناست.

هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر به توصیف مسیری می‌پردازد که او را به سوی باغی زیبا می‌برد. این باغ پر از گل‌هاست و در آن جا، سایه‌ای از آفتاب بر روی گل‌ها می‌افتد؛ یعنی جایی است که نور آفتاب به زیبایی گل‌ها افزوده و فضایی دلنشین و شاعرانه ایجاد کرده است.