شمارهٔ ۷۷
عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد
چون نیابد دل شبیخون بر سر خویش آورد
زلفش آیین کرم داند که چون مهمان رسد
هر چه دارد از متاع کفر و دین پیش آورد
همت مفلسنواز ناز بین کز مردمی
هر زمان صد حملهام بر جان درویش آورد
جان فدای جذبه حسنی که هر سو بنگرم
موکشان نظارهام تا جانب خویش آورد
عشق چون فصاد گردد لخت لختم همچو دل
میشتابد تا که خود را در ره نیش آورد
ترک مذهب کن فصیحی زآنکه در اقلیم عشق
هر چه آرد بر سر ما ملت و کیش آورد
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشق هر ساعت شبیخون بر دل ریش آورد
چون نیابد دل شبیخون بر سر خویش آورد
هوش مصنوعی: عشق هر لحظه به دل آسیب میزند و آن را جریحهدار میکند؛ زیرا وقتی دل موفق به مقاومت نمیشود، به خود آسیب میزند.
زلفش آیین کرم داند که چون مهمان رسد
هر چه دارد از متاع کفر و دین پیش آورد
هوش مصنوعی: زلف محبوب مانند آداب مهمانی است، که وقتی مهمان میرسد، هر چه دارد از زیبایی و دلربایی را به نمایش میگذارد، بیتوجه به اینکه این زیبایی هم میتواند برای عشق و هم میتواند برای نیروی دیگر باشد.
همت مفلسنواز ناز بین کز مردمی
هر زمان صد حملهام بر جان درویش آورد
هوش مصنوعی: در زندگی، ناتوانی و فقر نمیتواند مانع از لطافت و زیبایی برخوردهای انسانی شود. به طوری که از طرف دیگران همیشه از محبت و توجهی که به درویش میشود، میتوان فهمید که در پشت هر ناز و ظرافت، همواره خطری وجود دارد که ممکن است بر زندگی او تاثیر بگذارند.
جان فدای جذبه حسنی که هر سو بنگرم
موکشان نظارهام تا جانب خویش آورد
هوش مصنوعی: جان من فدای魅魅 یک شخص زیباست که هرجا نگاه میکنم، معشوقان به من چشمانتظاری میکنند تا به سمت خودم بیایند.
عشق چون فصاد گردد لخت لختم همچو دل
میشتابد تا که خود را در ره نیش آورد
هوش مصنوعی: عشق وقتی که به شدت افزایش پیدا کند، مانند یک دیوانه و چالاک به سوی هدفش میشتابد و تلاش میکند تا به آنچه میخواهد برسد، حتی اگر این مسیر پر از آسیب و خطر باشد.
ترک مذهب کن فصیحی زآنکه در اقلیم عشق
هر چه آرد بر سر ما ملت و کیش آورد
هوش مصنوعی: از دین و مذهب دست بکش، زیرا در سرزمین عشق، هر آنچه که بر سر ما میآید، مربوط به ملت و آیین نیست.

فصیحی هروی