فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت</p></div>
<div class="m2"><p>سامان صد بهار چمن زین گیا گرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیرنگ عشق بین که به یک تار زلف یار</p></div>
<div class="m2"><p>سرتاسر زمانه به تار بلا گرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بگداختم ز رشک که شمع سحرگهی</p></div>
<div class="m2"><p>جان داد و بوی دوست ز باد صبا گرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بوی ترا به من که رساند که هر نسیم</p></div>
<div class="m2"><p>کان چین زلف دید در آن حلقه جا گرفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>از دوست دشمنی‌ست فصیحی نصیب دل</p></div>
<div class="m2"><p>قسمت نگر که سایه خور از هما گرفت</p></div></div>

شمارهٔ ۶۱

از فیض گریه ام مژه نشو و نما گرفت
سامان صد بهار چمن زین گیا گرفت
نیرنگ عشق بین که به یک تار زلف یار
سرتاسر زمانه به تار بلا گرفت
بگداختم ز رشک که شمع سحرگهی
جان داد و بوی دوست ز باد صبا گرفت
بوی ترا به من که رساند که هر نسیم
کان چین زلف دید در آن حلقه جا گرفت
از دوست دشمنی ست فصیحی نصیب دل
قسمت نگر که سایه خور از هما گرفت

شمارهٔ ۵۹

شمارهٔ ۶۰

از فیض گریه‌ام مژه نشو و نما گرفت

سامان صد بهار چمن زین گیا گرفت

نیرنگ عشق بین که به یک تار زلف یار

سرتاسر زمانه به تار بلا گرفت

بگداختم ز رشک که شمع سحرگهی

جان داد و بوی دوست ز باد صبا گرفت

بوی ترا به من که رساند که هر نسیم

کان چین زلف دید در آن حلقه جا گرفت

از دوست دشمنی‌ست فصیحی نصیب دل

قسمت نگر که سایه خور از هما گرفت

شمارهٔ ۶۰

اطلاعات