فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از دل هزار لخت به چشم نثار رفت</p></div>
<div class="m2"><p>جز داغ هر چه بود درین لاله‌زار رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ضعفم چنان گداخت که طوفان اشک دوش</p></div>
<div class="m2"><p>صد جا نشست از مژه تا در کنار رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>آن دیده گو ذخیره دیدار می‌نهاد</p></div>
<div class="m2"><p>نیرنگ بخت بین که به دنبال یار رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بگذشت عمر و غنچه ما ناشکفته ماند</p></div>
<div class="m2"><p>این ماتم دگر که ز باغم بهار رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ای کاش پیشتر ز فصیحی نمردمی</p></div>
<div class="m2"><p>تا دیدمی چه بر سرش از هجر یار رفت</p></div></div>

دیوان فصیحی هروی به کوشش ابراهیم قیصری - فصیحی هروی - تصویر ۱۶۴

شمارهٔ ۶۰

از دل هزار لخت به چشم نثار رفت
جز داغ هر چه بود درین لاله زار رفت
ضعفم چنان گداخت که طوفان اشک دوش
صد جا نشست از مژه تا در کنار رفت
آن دیده گو ذخیره دیدار می نهاد
نیرنگ بخت بین که به دنبال یار رفت
بگذشت عمر و غنچه ما ناشکفته ماند
این ماتم دگر که ز باغم بهار رفت
ای کاش پیشتر ز فصیحی نمردمی
تا دیدمی چه بر سرش از هجر یار رفت

شمارهٔ ۵۸

شمارهٔ ۵۹

از دل هزار لخت به چشم نثار رفت

جز داغ هر چه بود درین لاله‌زار رفت

ضعفم چنان گداخت که طوفان اشک دوش

صد جا نشست از مژه تا در کنار رفت

آن دیده گو ذخیره دیدار می‌نهاد

نیرنگ بخت بین که به دنبال یار رفت

بگذشت عمر و غنچه ما ناشکفته ماند

این ماتم دگر که ز باغم بهار رفت

ای کاش پیشتر ز فصیحی نمردمی

تا دیدمی چه بر سرش از هجر یار رفت

شمارهٔ ۵۹

اطلاعات