هوش مصنوعی: دل من مانند غنچه‌ای است که به شدت عاشق شده و نگران است. از شوق وزش نسیم در باغ، لباسش را آماده کرده است.

هوش مصنوعی: بر زخم من آتش نریزید، چون این گل به روزهای بد و نامناسبی دچار شده است و طبیعتش مانند زنجیره‌ای از بادهای خزانی است.

هوش مصنوعی: ما در این مکان به جز غم و اندوه چیز دیگری نمی‌شناسیم، چرا که به لطف او، چشمان ما همیشه در حال درخشش و شعله‌ور شدن هستند.

هوش مصنوعی: باریک شدن رشته‌ی پیمان و نشکستن آن، نشانه‌ای است که تفسیر آن به آن موهای میان دو معشوق مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: از هر طرفی نور خورشید به من تابید چون دید که سایه‌های سنگین بر وجودم افتاده است.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، قلبم بدون هیچ‌گونه دردی آرام است. اما در درون من، کوهی از غم وجود دارد که زندگی‌ام را مانند یک دشت پر از گل و لاله به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: هیچ بخشی از وجود من از دوستی خالی نیست و جالب اینکه هر رشته موی من به طریقی به او مربوط می‌شود و نگران اوست.