فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما و من برلب مرغان چمن بسیارست</p></div>
<div class="m2"><p>ما چنینیم که هستیم سخن بسیارست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کشته بی‌تیغ شو وبی کفن آ در بر خاک</p></div>
<div class="m2"><p>منت تیغ و تمنای کفن بسیارست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کو سری لایق فتراک و تنی در‌خور خاک</p></div>
<div class="m2"><p>ورنه میدان غمش را سروتن بسیارست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>سینه بگدازم دل خون کنم و جان سوزم</p></div>
<div class="m2"><p>شعله شوقم و خاصیت من بسیارست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>توبه‌ای نیست فصیحی که شکستن ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>ورنه از دولت می‌ توبه‌شکن بسیارست</p></div></div>

شمارهٔ ۳۷

ما و من برلب مرغان چمن بسیارست
ما چنینیم که هستیم سخن بسیارست
کشته بی تیغ شو وبی کفن آ در بر خاک
منت تیغ و تمنای کفن بسیارست
کو سری لایق فتراک و تنی در خور خاک
ورنه میدان غمش را سروتن بسیارست
سینه بگدازم دل خون کنم و جان سوزم
شعله شوقم و خاصیت من بسیارست
توبه ای نیست فصیحی که شکستن ارزد
ورنه از دولت می  توبه شکن بسیارست

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

ما و من برلب مرغان چمن بسیارست

ما چنینیم که هستیم سخن بسیارست

کشته بی‌تیغ شو وبی کفن آ در بر خاک

منت تیغ و تمنای کفن بسیارست

کو سری لایق فتراک و تنی در‌خور خاک

ورنه میدان غمش را سروتن بسیارست

سینه بگدازم دل خون کنم و جان سوزم

شعله شوقم و خاصیت من بسیارست

توبه‌ای نیست فصیحی که شکستن ارزد

ورنه از دولت می‌ توبه‌شکن بسیارست

شمارهٔ ۳۶

اطلاعات