فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ناله رازی‌ست که در سینه نهفتن ستم است</p></div>
<div class="m2"><p>گوهر گوش بدین نیش نسفتن ستم است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خواب نامحرم و در دیده رخش پرده‌نشین</p></div>
<div class="m2"><p>گر همه بر دم تیغ است که خفتن ستم است</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>راز حسن از دم روح‌القدس آزرده شود</p></div>
<div class="m2"><p>سر هر موی زبان کردن و گفتن ستم است</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>دیده خمیازه کشد بی می نظاره او</p></div>
<div class="m2"><p>ورنه بی دوست برین غنچه شکفتن ستم است</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نوبهار جگر ریش فصیحی غم اوست</p></div>
<div class="m2"><p>گرد اندوه ازین غمکده رفتن ستم است</p></div></div>

شمارهٔ ۳۳

ناله رازی ست که در سینه نهفتن ستم است
گوهر گوش بدین نیش نسفتن ستم است
خواب نامحرم و در دیده رخش پرده نشین
گر همه بر دم تیغ است که خفتن ستم است
راز حسن از دم روح القدس آزرده شود
سر هر موی زبان کردن و گفتن ستم است
دیده خمیازه کشد بی می نظاره او
ورنه بی دوست برین غنچه شکفتن ستم است
نوبهار جگر ریش فصیحی غم اوست
گرد اندوه ازین غمکده رفتن ستم است

شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

ناله رازی‌ست که در سینه نهفتن ستم است

گوهر گوش بدین نیش نسفتن ستم است

خواب نامحرم و در دیده رخش پرده‌نشین

گر همه بر دم تیغ است که خفتن ستم است

راز حسن از دم روح‌القدس آزرده شود

سر هر موی زبان کردن و گفتن ستم است

دیده خمیازه کشد بی می نظاره او

ورنه بی دوست برین غنچه شکفتن ستم است

نوبهار جگر ریش فصیحی غم اوست

گرد اندوه ازین غمکده رفتن ستم است

شمارهٔ ۳۲

اطلاعات