فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ  ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>باز دل در موج تبخال از تب حرمان کیست</p></div>
<div class="m2"><p>لخت لختش در خروش از شعله هجران کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان ما خود بال افشان از پی محمل برفت</p></div>
<div class="m2"><p>یا‌رب این مسکین که می‌سوزد فراقش جان کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>سرگران گر بر مزار کشتگان بگذشت دوست</p></div>
<div class="m2"><p>بر لب زخم شهیدان نوحه پس قربان کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>دست ما از دیده در هجران فزون بگریستی</p></div>
<div class="m2"><p>گر بدانستی که مسکین دور از دامان کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>سال‌ها شد کز فراق ما فصیحی پاک سوخت</p></div>
<div class="m2"><p>این نگاه خونچکان از دیده گریان کیست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

باز دل در موج تبخال از تب حرمان کیست
لخت لختش در خروش از شعله هجران کیست
جان ما خود بال افشان از پی محمل برفت
یا رب این مسکین که می سوزد فراقش جان کیست
سرگران گر بر مزار کشتگان بگذشت دوست
بر لب زخم شهیدان نوحه پس قربان کیست
دست ما از دیده در هجران فزون بگریستی
گر بدانستی که مسکین دور از دامان کیست
سال ها شد کز فراق ما فصیحی پاک سوخت
این نگاه خونچکان از دیده گریان کیست

شمارهٔ  ۱۷

شمارهٔ  ۱۸

باز دل در موج تبخال از تب حرمان کیست

لخت لختش در خروش از شعله هجران کیست

جان ما خود بال افشان از پی محمل برفت

یا‌رب این مسکین که می‌سوزد فراقش جان کیست

سرگران گر بر مزار کشتگان بگذشت دوست

بر لب زخم شهیدان نوحه پس قربان کیست

دست ما از دیده در هجران فزون بگریستی

گر بدانستی که مسکین دور از دامان کیست

سال‌ها شد کز فراق ما فصیحی پاک سوخت

این نگاه خونچکان از دیده گریان کیست

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات