هوش مصنوعی: ما به شدت احساس درد و سوزش می‌کنیم، همانند شعله‌ای که در درون و بیرون ما می‌سوزد. این وضعیت باعث می‌شود که روی لب‌های ما اثراتی از زخم و خون ایجاد شود.

هوش مصنوعی: هر لاله‌ای که از بیستون ما بشکفد، بر سر زند وفا و به دنیا ناز می‌کند.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان گریه‌ای پیدا کرد که به جای شعله‌ای از درد دل ما، خوشی و خنده‌ای از شکوفه‌های چمن سرازیر شود؟

هوش مصنوعی: موهای خوش حالت و زیبایی وجود دارد که دل من را به خود مشغول کرده است، به طوری که در چشمانم، مردمک سیاه چشم نمایان‌گر جای درد و جنون ما شده است.

هوش مصنوعی: ما تصمیم گرفتیم که مدتی در این باغ خوش بگذرانیم، اما وقتی که چهره‌ی دنیا را دیدیم، احساس خوبی نداشتیم.

هوش مصنوعی: منبع غم و اندوه ما ناشی از عشق است و هر زخمی که بر دل ما فرود می‌آید، همانند آسیب تیشه‌ای به سنگ بیستون است.