هوش مصنوعی: انجمن ما از ما آشفته‌تر است، چرا که شمع شادی‌مان در این محفل، در ظرفی تاریک و بی‌نور قرار دارد.

هوش مصنوعی: بر پیشانی غنچه‌ی ما نشانی از شادی نیست، چرا که نسیم خجالت‌زده از باغ ما خارج شده است.

هوش مصنوعی: ما به مانند عبادتگاه عشق هستیم؛ به درون ما بیا و مست شو. ما از جام معشوق و معبود خود پر هستیم.

هوش مصنوعی: ما هنوز در اوج شکوفایی و جوانی هستیم و در این دنیای پر از مشکلات، امیدواریم که بر سرمان غم و اندوهی نبارد، حتی اگر به دیار شهادت برویم.

هوش مصنوعی: از درد و رنج ما هیچ چیز آرامش‌بخش نیست، چرا که او که بر سر لطف آمده، پیمانش را شکسته است.

هوش مصنوعی: ما شمع هستیم و اگر مهر تو را از ما بگیری، از حسرت می‌سوزیم. بگذار این شعله‌ای که در ماست، ادامه پیدا کند و ما هم بسوزیم.

هوش مصنوعی: ما تا زمانی که احساسات عمیق خود را به تو بیان کردیم، از هر کلمه‌مان درد و رنجی شدید بیرون می‌ریزد.