هوش مصنوعی: شب گذشته به خاطر فراق تو قلب‌مان را مانند خونی که بر زمین ریخته شده افشانده‌ایم و تا سپیده دم بر لباس‌های‌مان لکه‌های رسوایی را چون گلاب پاشیده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی او هیچ اطلاعی نداریم، اما به خاطر او بسیار از آفتاب و ماه را در دنیای خود پخش کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: هر بار که نگاهی از گلستان به کسی می‌افکنیم و دلی پر از محبت و دوستی هدیه نمی‌دهیم، انگار در راه سادگی و خواب، تلاشی برای پرت کردن حواس دیگران کرده‌ایم.