هوش مصنوعی: ما از بدو تولد با درد و رنج مواجه بوده‌ایم، مانند گلی که از دل تیغ و درد به دنیا آمده است.

هوش مصنوعی: نام ما در دنیا ناپسند و بی‌ارزش است. سرنوشت ما پر از درد و غم است و به نظر می‌رسد که ما از آغاز زندگی، با یک سرنوشت شوم به دنیا آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از دل، آرزوی خوشی و سلامتی را با خون شستیم و آرزوی ما همان لحظه‌ای است که در اینجا، در این مکان زاده شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما مانند یعقوب اشک می‌ریزیم و از درد و رنج خود به وجود آمده‌ایم. آه، ما مانند مجنون هستیم و از آتش عشق به وجود آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما که در دامان امید و خوشبختی رشد کرده‌ایم، در اثر تلخی‌ها و ناکامی‌ها در زندگی، همچون تشنه‌لبانی خواهیم مرد که به سراب برخورد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در باغی که هر خار آن پیامبر زاده است، ما هیچ میوه‌ای نیستیم و از درختی که بی‌ثمر است متولد شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما مانند شعله‌ای از عشق و اشتیاق هستیم که از دل‌های پر درد و رنج بیرون آمده‌ایم. کسی نباید فکر کند که سخن گفتن آتشین ما فقط به خاطر سوزش آتش است که از خاکستر برخاسته‌ایم.