هوش مصنوعی: اگر من همدم شما شوم، آن‌قدر گریه می‌کنم که همه جا پر از اشک شود و اگر نسیم به وزیدن درآید، باغ هم ناله‌زنان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: بوی دلخواه لیلی اگر به مشام مجنون برسد، او همیشه دچار حسرت و آرزو خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی و جذابیت من باعث ایجاد آتش و دود شود، این را به خاطر تلاش و کوشش برای پذیرش و محبوبیت از آغاز خلق، تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی نیازم به من فشار می‌آورد، مانند غنچه‌ای که در خجالت فرو می‌رود، اگر بتوانم مانند ابر در این باغ پرنعمت حضور پیدا کنم، در آن صورت آرام خواهم شد.

هوش مصنوعی: اگر لبم به شیر مرادی به هم نرسد، می‌توانم به مقام مسیحیت دست یابم، حتی اگر یتیم شوم.

هوش مصنوعی: اگر عمر باارزش من نبود، چرا باید در این بازار پر از شک و ناامیدی به راحتی امیدها و ترس‌هایم را به دیگران بفروشم؟

هوش مصنوعی: غرور و خودخواهی من مانند آتش مرا سوزاند. اگر دو روز به من اجازه بدهند که در عشق رخصت بگیرم، به چه سرنوشتی دچار خواهم شد!