هوش مصنوعی: بترس از آن که روزی به دامان زیبایی عشق بیفتم، چرا که هر لحظه از شدت سوز سینه‌ام همچون شعله‌ای شعله‌ور می‌شوم.

هوش مصنوعی: به محله‌هایی می‌روم که زخم‌ها و دردهای زیادی وجود دارد، و سال‌هاست که از این زخم‌ها رنج می‌برم. در اینجا، با وجود همه آن زخم‌ها، من دلی پر از درد و عواطف سخت را در آغوش می‌گیرم.

هوش مصنوعی: برایم بیا و با چهره و لب‌های شیرینت آشنا شو، زیرا در این صورت دنیا را پر از گل و شیرینی احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر احساسات عمیق و درد درونی‌ام، از نور شمع وجودم هزار شعله روشن می‌کنم و به‌عنوان بهایی برای آزادی و بال و پر گرفتن، این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: در این سفر به دنیای عشق و احساسات وارد شدم، با کلامی شیرین و گویا، اما در این مسیر می‌دانم که باید با دلخوشی‌ها و دردها روبرو شوم.