هوش مصنوعی: مدت زیادی بود که از زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی غافل بودم و حالا که متوجه شدم، اگر عطر و بوی دلپذیری از پیراهنی ناپیدا نادیده‌ام گرفته، حداقل درک مناسبی از آنچه که دارم پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر آسایش و آرامش خود از چیزهایی که به من خوب می‌رسید، غافل بودم و حالا در میان مشکلات و خطرات دریافتم که چه بهایی باید بپردازم.

هوش مصنوعی: من مدت‌ها به شدت تشنه بودم، اما دریا و سراب را از من گرفتند. در نهایت، این جواهر را در دامن جیحون پیدا کردم.

هوش مصنوعی: صدای آشنای شب را گم کرده‌ام و در دل مجنون، آن را پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من دیگر نتوانستم تحمل کنم تا غم دلم خود را نشان دهد. در این حال، قطره‌ای از خاطر خود را گم کردم و در عوض صدها دریا از احساسات و افکار پیدا کردم.

هوش مصنوعی: ما در هر جا و بر هر درگاهی سجده کردیم و تواضع نشان دادیم، اما در نهایت متوجه شدم که حقیقت و مکان واقعی در کعبه نیست و از محدودیت‌های آن فراتر رفتم.

هوش مصنوعی: امشب داستان درد و رنجی را به طرز واضح و روشنی روایت می‌کردم، اما ناگهان متوجه شدم که کلمات و مفاهیم این داستان تحت تأثیر احساسات عمیق و غم‌انگیز گم شده‌اند.