هوش مصنوعی: من از زیبایی و جلال دنیای خود فاصله گرفته‌ام و حالا در وضعیت ناامیدی و بی‌پناهی قرار دارم.

هوش مصنوعی: من به خاطر سنگینی غم‌هایم ناله می‌کنم و در حالی که دردم سنگین شده است، از جایم تکان نمی‌خورم؛ وگرنه سال‌هاست که بر سر راه زندگی‌ام زمین‌خورده‌ام.

هوش مصنوعی: سال‌ها در جستجوی عشق، عقل و منطق را به کار گرفتم، اما وقتی نیک نگاه کردم، متوجه شدم که از خودم دو قدم عقب‌تر رفته‌ام.

هوش مصنوعی: به تلاشت برای دستیابی به آرزوهایت ادامه بده، زیرا من در دنیای زیبایی، علی‌رغم وجود هزاران زیبایی، همچنان در قفس و در محدودیت هستم.

هوش مصنوعی: روز من به مانند شعله‌ای است که به عقب برگشته، از دل کسانی که در غم و اندوه هستند، بار سنگین غم را بر دوش کشیده‌ام و در وجودم همانند خس و خاشاک افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: من فرزند ناخلفی از غم هستم و او هرگز به یاد من نمی‌آید، اما اگر می‌دانست که در دام هوس گرفتار شده‌ام، شاید به حال من رسیدگی می‌کرد.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام شاداب و پربار است، اما از بی‌وفایی‌ها و ناامیدی‌هایی که به مانند شاخی بر زمین افتاده، غم عمیقی در دلم وجود دارد.