هوش مصنوعی: اگر اشک تو ارزش و حرارتی مانند آتش دارد، آن را بفروش وگرنه بهتر است از چشمانت اشک بریزی و به دریا بفرستی.

هوش مصنوعی: زمانی که کاروان آرزوها به سمت حرم می‌رسد، با افتخار و عزت آنجا را ترک کن و حاضر شو تا به خاطر سود و منفعت، آبرو و اعتبار خود را به فروش برسانی.

هوش مصنوعی: به خودت اجازه بده که بی‌پرده و آزاد باش، مانند گلی که در گرماست، و به یاد نداشته باش که چه بر تو گذشته است. به هر قیمتی که شده، زیبایی و عطر خود را ارائه کن و از آنچه داری بهره‌برداری کن.

هوش مصنوعی: اگر از روی محبت و لطف عشق، مویی از تو به من برسد، دل من با نگاهی شیطنت‌آمیز و فریبنده از آن چشم، نیمی از غم‌هایم را خواهد خرید.

هوش مصنوعی: دارایی زهد و پرهیزکاری ناچیز است، پس به سمت میکده برو و با خنده قدح شراب را بفروش و در کنار آن، سبو را با اشک و اندوه کنار بگذار.

هوش مصنوعی: به مصر نرو، حتی اگر زیبایی مثل زلیخا داشته باشی، چون در آنجا مثل بنده‌ای خواهی بود که خود را به دیگری می‌فروشد.

هوش مصنوعی: زبان خاموشی را رها کن و به بازار حرف‌های آتشین و شیوا برو؛ در اینجا می‌توانی با بیان درد دل‌ها و ناله‌های جانسوز خود، صحبت‌ها و گفتگوهای ارزشمندی را به نمایش بگذاری.