شمارهٔ ۱۲۲
دیدی که چو بخت یار برگردید
چون دید که روزگار برگردید
هر خنده که بر گلم بهار افشاند
پی بر پی نوبهار برگردید
هر ناله که از دل فگار آمد
هم سوی دل فگار برگردید
هر نغمه که زنده داشت گوشم را
هم باز به سوی تار برگردید
هر میوه که از تف جگر پختم
در سینه شاخسار برگردید
چون میآمد پیاده آمد بخت
در برگشتن سوار برگردید
افسردگی دل فصیحی بین
بی داغ ز لالهزار برگردید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دیدی که چو بخت یار برگردید
چون دید که روزگار برگردید
هوش مصنوعی: زمانی را مشاهده کردی که وقتی خوشبختی بر تو تنگ شد، روزگار نیز حالت را تغییر داد.
هر خنده که بر گلم بهار افشاند
پی بر پی نوبهار برگردید
هوش مصنوعی: هر خندهای که بر گل من در بهار مینشیند، نشانگر این است که بار دیگر بهار به سراغم میآید.
هر ناله که از دل فگار آمد
هم سوی دل فگار برگردید
هوش مصنوعی: هر شکایت یا صدایی که از دل دردکشیدهای برخیزد، به سوی همان دل دردکشیده برمیگردد.
هر نغمه که زنده داشت گوشم را
هم باز به سوی تار برگردید
هوش مصنوعی: هر صدایی که به گوشم رسید، توجهام را به طرف تاریکی معطوف کرد.
هر میوه که از تف جگر پختم
در سینه شاخسار برگردید
هوش مصنوعی: هر میوهای که از حسرت و درد دل من به وجود آمده، در دل و زندگی دیگران تجلی یافته است.
چون میآمد پیاده آمد بخت
در برگشتن سوار برگردید
هوش مصنوعی: وقتی که او به پیادهروی میرفت، بختش در حال بازگشت به سوی او بود و همراهش سوار میشد.
افسردگی دل فصیحی بین
بی داغ ز لالهزار برگردید
هوش مصنوعی: دل غمگین و افسردهام، مانند زبانی گویا است که بدون هیچ گونه نشانهای از زخم و درد، از دشت گلها بازگشت میکند.

فصیحی هروی