هوش مصنوعی: خوشا به حال آن کسی که بدون هیچ فایده‌ای، از ظلم و ستم در آینه‌ها آگاه نمی‌شود و زندگی‌اش آکنده از آرامش است.

هوش مصنوعی: حسن با آرامش و امنیت در باغ زیبایی خود قدم می‌زند و هیچ نگاهی در انتظار او نیست.

هوش مصنوعی: زیبایی و لذت ناشی از لطافت و نرمی زلف محبوب، به قدری دلنشین بود که هیچ قید و بندی از دین یا کفر نمی‌توانست آن را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: بلبل از درد و ناله‌اش می‌سوزد و می‌گوید که صدای من این شعله را به وجود آورده است، اما واقعیت این است که او هیچ‌گونه شعله‌ای را به وجود نیاورده است.

هوش مصنوعی: دیشب وقتی که صدای شلوغ و هیاهو در بیداری من نیست، دستم از جیبم به سمت دل احساساتم می‌رفت.

هوش مصنوعی: عمرم صرف ناله و گریه شد و در آتش سوختم، چرا که در آخرین لحظه هم نتوانستم فریاد بزنم.

هوش مصنوعی: من در این دنیا جان باختم و به خاطر لطفی که به من شده بود، در آتش غم و رنج دچار بودم. با این حال، هرچند فکر می‌کردم که خداوند مرا بخشیده است، اما در دل خود به حقیقت این موضوع شک داشتم.

هوش مصنوعی: من به پاسداری از عصمت و پاکی علاقه‌مندم، چون در مهمانی شب، نشانی از دوست بر پیشانی او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در این بهار، خبری از شادی و نشاط نیست، همانند این که در زمین هیچ دانه‌ای از سرور و خوشی نکارده شده باشد.