فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست به یک سخن ز من بگریزی</p></div>
<div class="m2"><p>خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بد گشتی از آن که با بدان آمیزی</p></div>
<div class="m2"><p>بادیگ بمنشین که سیه برخیزی</p></div></div>

دیوان حکیم فرخی سیستانی چاپخانه وزارت اطلاعات و جهانگردی - فرخی سیستانی - تصویر ۴۳۳

دیوان حکیم فرخی سیستانی بجمع و تصحیح علی عبدالرسولی آبان ۱۳۱۱ - فرخی سیستانی - تصویر ۴۶۹

شمارهٔ ۳۴

ای دوست به یک سخن ز من بگریزی
خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی
بد گشتی از آن که با بدان آمیزی
بادیگ بمنشین که سیه برخیزی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دوست خود می‌گوید که اگر از او فرار کند، خوی او تغییر نخواهد کرد و در هر گفت‌وگویی تندخو می‌ماند. او به دوستی با افراد ناپاک اشاره کرده و هشدار می‌دهد که این ارتباطات می‌تواند باعث بد شدن او شود. در نهایت، او از دوستش می‌خواهد که از معاشرت با افراد بد دوری کند تا از زشتی‌ها دور بماند.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: ای دوست، با یک کلمه از من دوری می‌کنی، در حالی که خودت به هر حرفی تندخو هستی.

ای دوست به یک سخن ز من بگریزی

خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی

هوش مصنوعی: به خاطر این که با افراد بد معاشرت کردی، دچار مشکلات و سختی‌هایی شده‌ای. از نشستن با آن‌ها دوری کن تا به زشتی‌ها دچار نشوی.

بد گشتی از آن که با بدان آمیزی

بادیگ بمنشین که سیه برخیزی

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده