فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای ساده گل و ساده می و ساده شکر</p></div>
<div class="m2"><p>زین کار که با تو کردم اندوه مخور</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چندان باشدکه به شوی جان پدر</p></div>
<div class="m2"><p>حال تو دگر گردد و کار تو دگر</p></div></div>

دیوان حکیم فرخی سیستانی بجمع و تصحیح علی عبدالرسولی آبان ۱۳۱۱ - فرخی سیستانی - تصویر ۴۶۷

دیوان حکیم فرخی سیستانی چاپخانه وزارت اطلاعات و جهانگردی - فرخی سیستانی - تصویر ۴۳۱

شمارهٔ ۱۷

ای ساده گل و ساده می و ساده شکر
زین کار که با تو کردم اندوه مخور
چندان باشدکه به شوی جان پدر
حال تو دگر گردد و کار تو دگر

هوش مصنوعی: این بیت شعر به سادگی و بی‌پیرایگی گل، می و شکر اشاره دارد و به کسی که مورد خطاب است، می‌گوید که به خاطر کارهایی که انجام داده‌است، اندوهی به دل راه ندهد. همچنین بیان می‌کند که اوضاع و شرایط به‌زودی تغییر خواهد کرد و حال او بهتر خواهد شد.

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

هوش مصنوعی: ای گل زیبا و ای شراب خوش و ای شکر شیرین، از این کارهایی که با تو کرده‌ام ناراحت نباش.

ای ساده گل و ساده می و ساده شکر

زین کار که با تو کردم اندوه مخور

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که به شوهر تو، جان پدر اهمیت بدهد، وضعیت تو و کارهایت نیز تغییر خواهد کرد.

چندان باشدکه به شوی جان پدر

حال تو دگر گردد و کار تو دگر

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده