گنجور

شمارهٔ ۴۴

تا سرخ بود چون رخ معشوقان نارنج
تا زردبود چون رخ مهجوران آبی

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا سرخ بود چون رخ معشوقان نارنج
تا زردبود چون رخ مهجوران آبی
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف رنگ‌ها و زیبایی‌های صورت‌ها می‌پردازد. در آن به رنگ سرخ چهره محبوبان اشاره شده که نشان از زیبایی و شادابی دارد و سپس به رنگ زرد چهره دلباختگان اشاره می‌کند که نشان از غم و دوری است. به طور کلی، این دو رنگ نمادی از عشق و درد جدایی هستند.