هوش مصنوعی: ای دوست، تو را آزار می‌دهم، چون یک زمستان طولانی گذشت و هیچ‌کس برای دیدار نیامد. این روزگار، بر من سخت گذشته است.

هوش مصنوعی: روزی ما به مدت طولانی از تو دور بودیم، چون از تو اشتباهی رخ داد و این انکار از طرف تو بود.

هوش مصنوعی: ما عادت کرده بودیم که با وجود هزاران مشکل در آنجا به زندگی خود ادامه دهیم، اما ناگهان بلایی به سرمان آمد و مثل زاغ سیاه که در آنجا پرواز می‌کند، وضعیت بدی برایمان پیش آمد.

هوش مصنوعی: تو که دلگیر نشدی و بدی نکردی، در حالی که نشسته‌ای و با کسی که ظلم می‌کند خوش می‌گذرانید.

هوش مصنوعی: وقتی در میان باغ تو، دام را پهن کردند، ناگهان مرغی در دام تو افتاد.

هوش مصنوعی: اگر از تو اشتباهی سر زده باشد یا از من، ممکن است هر دو ما در اشتباه بوده باشیم.

هوش مصنوعی: از باغی که زاغ در آن گم شده، هزاران دست به کار آمده‌اند و اکنون باید دوباره به کارهایی که قبلاً انجام شده، رسیدگی کرد.

هوش مصنوعی: امروز را شاد زندگی کنیم و در زیر هر درختی خوش بگذرانیم و از زندگی لذت ببریم.

هوش مصنوعی: دوستانی که یکدل و همراهند، با موزیک‌دانان زودبازده، شبی خنک و زیبا را با پرستاران دلربا می‌گذرانند.

هوش مصنوعی: دلجویانی با زبانی شیرین، که می‌خواهند ما را با نوشیدن شراب و طعم شیرین لبهایشان خوشحال کنند.