هوش مصنوعی: در مهرگان امسال، به خاطر روزه‌داری، در حضور صاحب‌خانه از پرستش آتش پشیمان شد.

هوش مصنوعی: سید، وزیر شاه ایران، همانند بوعلی، الگوی بزرگان و پشتیبان سپاه و نماد زیبایی و ارزش‌ها است.

هوش مصنوعی: تیغ را میرزای جلیل و قلم را خواجه‌ای بزرگ به ارث برده و میراث رهبری و بزرگی را از پدر دریافت کرده است.

هوش مصنوعی: به او که در غرب است، توجه کن و ببین که چگونه کار سلطان در شرق به خوبی انجام شده است، چون اگر او باشد، به خوبی می‌تواند از پس کارها برآید.

هوش مصنوعی: سلطان مشغله‌ای دارد و هیچ‌کس به خاطر مال او طمع نمی‌ورزد. چنین شغلی هرگز برای کسی به خوبی و آسانی حاصل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: جهان در اختیار او است و هیچ چیز از جهان نمی‌تواند دست او را آلوده کند. در این دنیا، تنها چیزی که به انسان داده شده، عمر است و جز آن هیچ چیز دیگری به او تعلق ندارد.

هوش مصنوعی: وزیر در صدر دیوان خود به دیگری نگاه کرد و گفت: «جز خواجه، هیچ کس دیگری را نبینید.»

هوش مصنوعی: سلطان، کشور را با انصاف و عدالت خود زیبا کرده است، همانطور که آرایشگر، عروس‌های نو را با زیورآلات مختلف زینت می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسی از دیگران انتظار داشت که با وجود این همه مسئولیت و مشکلات، به او اعتماد کند یا به کمک او بیاید.

هوش مصنوعی: به این ترتیب، سرزمین و حکومت به لطف عدالت و توجه، خوشبخت و آباد خواهد شد و روز به روز در رونق و پیشرفت قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من از سیستان مثال می‌زنم، زیرا آنجا شهر من است و از خویشانم که در شهر خودم زندگی می‌کنند، خبر دارم.

هوش مصنوعی: شهر من، شهری است پهناور و معروف، و مردم این شهر به شجاعت و دلیری خود شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: خسرو ایران با سختی و ظلم، از آنجا به این سرنوشت دامن زد و بر کسانی که در ستم بودند، به نام بیدادگری، سلطه یافت.

هوش مصنوعی: باغ و درختانشان را از زمین بیرون آوردند و دیوارها و درهای کاخ و خانه‌هایشان را شکستند.

هوش مصنوعی: هرکجا که زیبایی و خوبی بیشتر باشد، خوشی و شادابی در آن کمتر نیست؛ همان‌طور که شهر قوم لوط به خاطر گناهانشان درهم‌ریخت و خراب شد.

هوش مصنوعی: کدخدایان با ثروت خود خانه‌ها را خریدند و به این ترتیب زن‌ها از شوهرانشان جدا شدند و فرزندان از پدرانشان دور افتادند.

هوش مصنوعی: در سرزمین ایران، داستان سیستان برای سال‌ها پنهان مانده بود و مردمان آن جا در غم و اندوه زندگی می‌کردند و دلشان از درد می‌سوخت.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه مشرق منصب وزارت را به خواجه بازگرداند، خواجه مشغولیت‌های بیشتری را نسبت به قبل کسب کرد.

هوش مصنوعی: علمای راستین نظرات خود را مجدداً بررسی کردند و مردم را آموزش دادند. شوهری با همسرش زندگی کرد و زن نیز با همسرش و مادر با فرزندش در آرامش بودند.

هوش مصنوعی: خانه‌ها آباد شد و کاخ‌ها ریشه دوانید. بار دیگر باغ‌های سبز و خرمی با وجود خضر (نشان زندگی و سرسبزی) جان تازه‌ای گرفتند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تفاوت میان دوران سیستان و دوران زال اشاره می‌کند. او می‌گوید که روزگار سیستان را به خاطر عدالت وی نمی‌شناسد و تمایز آن را از دوره زال، که نماد قدرت و ثروت است، تشخیص نمی‌دهد. به عبارت دیگر، او به اهمیت عدالت در زندگی و تاریخ اشاره دارد و این که در زندگی، عدالت باید بر ثروت و قدرت غلبه کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از سرزمین‌های تحت فرمان سلطان سیستان، هیچ نشانه‌ای از انصاف و عدالت او در آنجا به چشم نمی‌خورد و مردم آنجا از این ویژگی‌ها بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: خواجه در زیر قلم خود شهرهای زیادی دارد؛ اکنون با همین معیار، به هر یک از این شهرها توجه کن.

هوش مصنوعی: خداوند به او زندگی جاودان و نعمت‌های بی‌پایان عطا کند تا بدین وسیله، افکار منفی دشمنانش را مغلوب و شکست دهد.

هوش مصنوعی: روز او مبارک باشد و روزه‌اش پذیرفته‌شده، و این جشن مهرگان از همه روزها خوش‌تر است.