هوش مصنوعی: دیروز صبح زود، آن عشق و دلبر زیبای من به خیمه من آمد.

هوش مصنوعی: واقعاً که حق با توست، خیمه‌ام شبیه آسمان پرستاره است و او در وسط این آسمان چون ماه درخشان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عزیزی ساز را به دستانش گرفت و با نواختن دلنشین آن، شکری را از دو لبه‌ی ساز بیرون آورد.

هوش مصنوعی: درست گفتی که در معبد بت، درون بتی وجود دارد و در اینجا مردم به پرستش بت مشغول هستند.

هوش مصنوعی: پنج یا شش بار سیگار می‌کشید و چهره‌اش مانند گل شد. روی او تمام زیبایی‌ها را در بر گرفته بود.

هوش مصنوعی: درست گفتی، اسب زیبا و سرسبز همچون گلستان است و در بهار، گل‌ها را پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: مستی به سرش آمده و برای خوابیدن، خود را از نزد من دور کرده و جایی دیگر برای خود آماده کرده است.

هوش مصنوعی: درست گفتی، در کنار من همچون صدفی است که در درونش مرواریدی را فراهم کرده و در جایش قرار داده است.

هوش مصنوعی: موهای سیاه و خوشبو بر چهره‌اش سایه انداخته و چهره‌اش را زیر آن پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: واقعاً سخن درستی گفتی که کسی یک گل تازه و زیبای سمن را زیر درخت سیب پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: موهای او را در یک دستم گرفتم و آن سوی دیگر چهره‌اش را با دست دیگرم لمس کردم.

هوش مصنوعی: درست گفتی که من در حال بازی گوی و چوگان هستم و پادشاه در دستم است.

هوش مصنوعی: یوسف پادشاه زاده است و به همین دلیل، هیچ هنری جز نزدیک شدن به او، ارزش و اعتبار ندارد.

هوش مصنوعی: درست گفتی، هنر مانند یتیمی است که از مادر و پدر خود جدا افتاده است.

هوش مصنوعی: پس از آنکه خسرو به بازی گوی پرداخت، سوار بر یکی از اسب‌های تازی شد که بسیار زیبا و خوش هیکل بود.

هوش مصنوعی: اگر راست می‌گویی، به باد بسپار. اگر جم واقعی بود، باد هم می‌توانست با طلا ثبات پیدا کند.

هوش مصنوعی: شکست خم چوگان باعث شد که گوی به ستاره‌ها برخورد کند و در میان آن‌ها حرکت کند.

هوش مصنوعی: اگر درست گفته باشی، روزی برابر با خورشید، ستاره‌ای از گوی ساخته خواهد شد.

هوش مصنوعی: کسی که از زیر چتر او خارج شد و به دریا رفت، نشان دهنده آن است که در مسیری دشوار قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: صحیح گفتی که آسمان به مرکزیت خود تبدیل شد و ستاره‌ها در میان آن مانند شعله‌ها درخشش یافتند.

هوش مصنوعی: زمین به لرزه در آمد و صدای خشخش آن به خاطر حرکتش به گوش رسید.

هوش مصنوعی: راست گفتی که زمین زیر آن نسیم، مانند بخشی از کوه بیستون به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: کوه بر این سرزمین تابیده شده و نتوانسته بار آن کوه را حمل کند، کوه سنب مانند سپری است.

هوش مصنوعی: درست گفتی، کوه صبر و بردباری مانند امیری است که سنگین و بزرگ است، اما به خاطر نابرابری‌ها و دشواری‌ها، ممکن است بعضی از بارهایش کم شود.

هوش مصنوعی: وقتی آن پادشاه با شکوه و قدرت به تخت نشسته بود، چنان به نظر می‌رسید که گردبند شیرین و شیرین‌کاری به او زینت بخشیده است.

هوش مصنوعی: به راستی که تو درست گفتی، سرنوشت خوب در انتظار توست و به اندازه‌ای که تلاش کنی، نتیجه‌اش را خواهی دید.

هوش مصنوعی: آیا او را با این مقام بلندش دیدی که چگونه شیر قوی و نر را شکست داد؟

هوش مصنوعی: تو درست گفتی که بیتسون مانند فرهاد است و با تبر کار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر به لاهور رفته بودی، می‌دیدی که از شجاعت و هنر چه کارهایی انجام داده‌اند.

هوش مصنوعی: درست گفتی، درخت‌ها بار داشتند: تیر، نیزه و خنجر.

هوش مصنوعی: سپاه به دور هم جمع شدند و همه درگیر جنگ شدند.

هوش مصنوعی: واقعاً درست گفتی، مانند سپاه یأجوج و ماجوج هستند که نه می‌توان اندازه‌اشان را دید و نه توانایی‌شان را اندازه‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: شاه ایران با شتاب و سرعت حرکت کرد و به همراه لشکر و جمعیت به سوی میدان رفت.

هوش مصنوعی: تو درست گفتی، او به مجلس رفت یا از آنجا خبری نداشت که بیافتد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه آن ارتش قدرتمند شکست خورد، دیگر نیازی به لشکر نبود و او تنها نشسته بود.

هوش مصنوعی: درست گفتی که نر شیر، پادشاه جنگل است و دستانش از قدرت و شجاعت خون آلود است، و در کنار او گله ای از غزالان و آهو‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که سر خود را به آن‌هایی که تیرشان به دلش نشسته است، می‌سپارد، همانند کسی است که جراحت تیر را در دل دارد.

هوش مصنوعی: تو درست گفتی، تیر دل آنان هر یک از جسم جدا شد.

هوش مصنوعی: روزی، آن پادشاه مورد ستایش و ستودنی، در قلعه و دژ برویداد گرفتار شد.

هوش مصنوعی: واقعا درست گفتی که دژ بلند خیبر را تو شکست دادی و ما هم به قهرمانی تو افتخار می کنیم.

هوش مصنوعی: دی روزی از کنار پادشاه نیكو رویی، خبر خوشی به گوشش رسید.

هوش مصنوعی: سفندیار به درستی تاج بر سر گذاشته و کمربندش را محکم بسته است.

هوش مصنوعی: گفتم درباره خلقت او صحبت کنم، ولی از نوزادی که هنوز به دنیا نیامده این داستان را نمی‌توان گفت.

هوش مصنوعی: درست گفتی که کسی به من آسیب رسانده است، مانند بوی مشک و عطر عنبر.

هوش مصنوعی: دیشب در خواب او را دیدم که زیورآلات و طلا را برای خود جمع کرده بود.

هوش مصنوعی: راست گفتی، درختی بود که برگ‌هایش از طلا بود و میوه‌هایش زینت و زیبایی به همراه داشت.

هوش مصنوعی: شادی و سرخوشی را تجربه کن و از محبوب خود لذت ببر، زیرا هنرمند و صورتگر مانند او را هرگز ندیده‌ای.

هوش مصنوعی: تو درست گفتی، در دستانش جامی بود که رنگ شعله‌های آتش را داشت.

هوش مصنوعی: در سال و ماهی که به کندی می‌گذرد، بر روی زمین نشانه‌ای از می‌باشد، که وقتی دهقان آن را ببیند، به یاد زحمت خود می‌افتد.

هوش مصنوعی: واقعاً که راست گفتی، نور ماه درخشان‌تر از آفتاب از دل خم بیرون آمد.

هوش مصنوعی: سال نو مبارک باد به آن کسی که در روز عید، با قدرت و قاطعیت، بر سر فرزند خود تیغ می‌کشد.

هوش مصنوعی: درست گفتی، لاله‌ای را با برگ نیلوفر دو نیمه خواهد کرد.