هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه زمانی باید در حالت خزان باشم یا چه زمانی در روزگار بهار؛ چقدر باید از زیبایی چهرهٔ محبوب دور باشم.

هوش مصنوعی: بهار من چهره او بود و من از او دور ماندم. اکنون که او از من دور است، بهار و خزان برایم برابر شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر فصل پاییز نبود و دوری از معشوق را به عنوان پیام برای ما ارسال نمی‌کرد، پس چرا هزاران عاشق مانند من از یار خود جدا می‌شوند؟

هوش مصنوعی: درخت به خاطر برگ‌های سبز و شادابش بسیار خوشحال بود و من به زیبایی و جذابیت آن توجه کردم.

هوش مصنوعی: پاییز فرا رسید و برگ‌ها را از درختان جدا کرد. درخت به خاطر این اندوه، مانند من، پژمرده و ناتوان شد.

هوش مصنوعی: خدا می‌داند که اگر به درخت‌ها نگاه کنم، از درد به گریه می‌افتم و مانند زنان زار زار می‌زنم.

هوش مصنوعی: کسی که مانند من غم دوری را تجربه نکرده است، چرا به خاطر از دست دادن برگ‌های درختان این‌قدر نگران و دل‌شکسته باشد؟

هوش مصنوعی: دوست من به من گفت که اکنون باید خانه‌ای بسازم، زیرا محیط اطراف تاریک و غمگین شده و دیگر نمی‌توانم به دیدار چهره‌های عزیزم برسم.

هوش مصنوعی: به او گفتم که درخت هم مانند من است، پس ای دوست، مرا از این حالت خود رها نکن.

هوش مصنوعی: من و درخت هر دو حالتی مشابه داریم. من بدون دوست و یارمانده‌ام و درخت هم به خاطر بارانی که ندارد، بی‌ثمر است.

هوش مصنوعی: محبوب من و دوستم به یاری نشسته‌اند تا به خدمت درگاه شاهی که مانند شیر شکار است، بروند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی بزرگ و شایسته می‌پردازد که در مقام رهبری و عدالت قرار دارد. او کسی است که هم در امور دینی و هم در مسائل دولتی، قوام و استواری را به نمایش می‌گذارد. این فرد به عنوان امیری عادل و مدبر شناخته می‌شود که بر قلمرو خود حاکمیت دارد.

هوش مصنوعی: پدر خود را ستایش می‌کند و مانند شمعی درخشان، که گوهری ارزشمند است، در میان خاندانش نامی بلند و مقام والایی دارد.

هوش مصنوعی: همه در دنیا از پدر ستایش کرده‌اند، اما پدر من به ستایش من می‌پردازد و مرتب این کار را تکرار می‌کند.

هوش مصنوعی: هر پسری که پدرش از او راضی نباشد، نه روزش خوب خواهد بود و نه زندگی‌اش شیرین و آرام.

هوش مصنوعی: وقتی فرزند به دنبال علم و آگاهی باشد، می‌تواند از تجربیات و دانش پدر خود بهره‌مند شود، به ویژه اگر پدر فردی پیش‌بینی‌کننده و با ثروت باشد.

هوش مصنوعی: امیر عادل، با دانش‌ترین و بزرگ‌ترین، محترم‌ترین و ارجمندترین فرمانرواست.

هوش مصنوعی: پدر به طور بی‌حساب و کتاب سپاه را به او نسپرد و او هم نگفت که لشکر را نگه‌دار و بشمار.

هوش مصنوعی: کسی که در بیان داستان‌های مهم و بزرگ skilled است، در این موضوع خیلی سخن گفته است.

هوش مصنوعی: در این جمله، اشاره به این است که خداوند هدف خاصی از این سخن دارد و باید مراقب بود که این صحبت‌ها را سبک نشمرد. به عبارت دیگر، اهمیت این کلام را باید جدی گرفت و نباید به سادگی از آن گذشت.

هوش مصنوعی: من می‌توانم هدف را به خوبی درک کنم، اما طولانی کردن داستان فقط برای حرف زدن، کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: هر کلامی که من بیان کرده‌ام، با آن شعری پدید می‌آید که بر دل‌های مردم اثر خواهد گذاشت و راه را برایشان هموار می‌کند.

هوش مصنوعی: به زودی زمان جنگ و رویارویی بزرگ فرا می‌رسد و پادشاه با لشکری از صد هزار سوار وارد میدان خواهد شد.

هوش مصنوعی: تعجب نکن از این سخنان، زیرا دلایل زیادی برای آن وجود دارد، حتی بسیار بیشتر از هزار دلیل.

هوش مصنوعی: پادشاهی، اراده و جمالی همانند او کجا وجود دارد؟ یکی از تمامی پادشاهان را به ما معرفی کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی به هنر، فضل یا نسب برتری دست یابد، در واقع او قدرت و مقام رهبری را در دست دارد.

هوش مصنوعی: تو دل خوبی داری و سیرتت نیز نیکوست. مذهبت خوب است و سرشتی نیکو داری. چهره‌ات زیباست و کردارهایت هم پسندیده.

هوش مصنوعی: دل، زبان و دست او همیشه هماهنگ هستند؛ گاهی وفا می‌کند، گاهی بخشش دارد و گاهی صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: باران بهاری در کنار خود، فضایل و هنرهایش را نشان نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد به برکت و بخشش او به نعمت‌هایی دست یافته‌اند، اما من نیز به اندازه‌ای توانمند و قابلیت دارم که به دست خودم بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: از منظر لطف و کرم او به جایی رسیدم که خانه‌ام هرگز از مهمانان و نیازمندان خالی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه کارهایی انجام شده و چه چیزهایی باید سپاسگزاری کنم. همچنین نمی‌دانم زمین چگونه می‌تواند به خاطر باران‌های ابرها از آن‌ها تشکر کند.

هوش مصنوعی: به دلیل عطایی که به من داده‌اند، اگر چیزی از آن باقی مانده بود، همه آن را به سادگی در دیوار و درها خرج می‌کردم.

هوش مصنوعی: در زمان بازی، در خانه، کودک من مانند آجر، پول را به طور گسترده پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به شکرگزاری خداوند بپردازم، پس چه باید بکنم؟ دعا و عواقب کارها به دست خالق خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در زندگی، برای دستیابی به چیزهای باارزش و زیبا، باید صبر و تحمل داشته باشیم. چیزهای خوب و با ارزش معمولاً از مسیر سختی و تلاش به دست می‌آیند و نمی‌توان به طور ناگهانی به آنها رسید. در واقع، هیچ چیز با ارزشی بدون زحمت و کوشش به‌دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: در همیشه‌گی تا زمانی که گل مورد شکوفا نشود، و در کنار آن گل نرگس نیز بر روی خار قرار ندارد.

هوش مصنوعی: محبوب و عزیز است و این دنیا در اختیار اوست، مانند امیری که با اقتدار، دو کشور را در آرامش و ثبات هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که جایگاه و تخت سلطنت کسی با اراده و خواست او همخوانی داشته باشد، در حالی که در برابر اراده‌اش، مجازات و مرگ برای او قرار گیرد؟

هوش مصنوعی: آسمان یاری‌کننده و قدرتی قوی دارد و شمشیرش تند و برنده است. خداوند حمایت‌کننده است و بدن در امان و بدون آسیب است.