شبی گذاشته ام دوش خوش به روی نگار
خوشا شبی که مرا دوش بود با رخ یار
سیستانی
مصرع دوم اشتباهی رخ داده و شبی رو شبا نوشتید

محمد جان
همان ” شبا “ درست است،
شبی یک شب است و شبا ممکن است شبهای بسیار را در بَر بگیرد.
به این بیت نگاه کن :
به روز نیک کسان، گفت: تا تو غم نخوری
بسا کسا که به روز تو آرزومندست،
به جای کسا ، کسی نمی توان گذاشت