هوش مصنوعی: آن گلی که در صورت من عاشقانه می‌درخشد، با موهای سیاهش در دو شب تاریک، بر افراشته شده و همچون گوشه‌ای از ماه زیباست.

هوش مصنوعی: او هنوز هجده سالش کامل نشده و چهره‌اش مانند نقره سیاه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: زمانه هر چه در توان داشت، بر من روا داشت و به ظلم، جای بوسه‌ام را ویران کرد.

هوش مصنوعی: وقتی به چهره‌ات نگاه می‌کنم، از شدت درد و غم قلبم مثل باران خون می‌ریزد و نمی‌توانم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: شب‌ها به خاطر غم و حسرت آن چهره، خوابم نمی‌برد و روزها تا شب به خاطر این درد و این غم، تنها آه می‌کشم.

هوش مصنوعی: اگر گناهی بر دوش من باشد، چهره‌ام سیاه می‌شود و سوگند می‌خورم که معشوق من تا به حال هیچ کار نادرست نکرده است.

هوش مصنوعی: او سخن می‌گوید، اما نمی‌تواند بگوید چه گناهی کرده است. آن چشم‌های سیاه و آن موهای پیچ‌خورده‌اش نیز گناهی ندارند.

هوش مصنوعی: دوستش دچار خطا و اشتباهاتی شد که باعث سوختن و ناراحتی همسایه‌اش گردید. هیچ فردی ناظر و شاهد این مشکلات همسایه‌اش نبود.

هوش مصنوعی: یک نفر به خاطر اشتباهی که مرتکب شده، می‌تواند باعث خرابی و ویرانی یک شهر شود. این را من از کسی که محترم است، در محفل پادشاه شنیدم.

هوش مصنوعی: خواجه سید بوبکر حصیری، که به عنوان محبوبی در چشمان دوست و بزرگان سپاه به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: خداوندی که بزرگان و کریمان به یاد او می‌افتند، به خاطر عظمت و مقامش، همه بر خاک در برابرش سر فرو می‌آورند.

هوش مصنوعی: افرادی برای رسیدن به مقام و نیز قدرت به خدمت بزرگان و سروران می‌روند، و با این خدمت، مقام و رتبه‌ای بالاتر از آن خواجه و سرور پیدا می‌کنند. در واقع، این خدمت به آنها عزت و اعتبار می‌بخشد.

هوش مصنوعی: برای او خدمت کن و خود را در خدمتش بساز و شاد زندگی کن. آیا من تا حالا چیزی جز این را در سال پنجاه بار دیده‌ام؟

هوش مصنوعی: در این دوران، هزاران نفر را می‌بینم که به خاطر خدمت به او با لباس‌ها و زینت‌های ارزشمند آمده‌اند.

هوش مصنوعی: در خانه‌اش، درگاه پر از افراد با شخصیت و محترم است و هیچ‌کس نمی‌تواند بدون این افراد به آنجا وارد شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه او بزرگ و برجسته نیست، و هیچ رئیسی پیدا نمی‌شود که به دیدار او بیاید، با وجود این‌که راه‌های بسیاری به سمت او وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در محفل آن شخص بزرگوار نشسته باشد، به احترام او زانو می‌زند و آن بزرگوار در جایگاه خود با وقار قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در حضور شاه باشد، جز پسرانش، در حقیقت ارزش و عظمت تو بیشتر از این نیست که بخواهی.

هوش مصنوعی: او دارای مقام و منزلتی است که هر کسی در این باره چیزی می‌داند و هیچ‌کس نیست که از آن بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: او به خاطر فضل و هنر خود در نزد پادشاه محترم و با ارزش شد. اما من از او می‌خواهم که از جمله‌ها و سخنان کوتاهش دست بردارد.

هوش مصنوعی: از آن خداوند، این رئیس با تلاش را هر بار که بیشتر می‌شود، نیکی او نیز افزایش یابد، انشاءالله.

هوش مصنوعی: به جایی برسد که از مقام و موقعیت و خطرات کاسته شود و در آنجا خیمه‌ای از پارچه‌ای زیبا و گران‌بها برپا کند.

هوش مصنوعی: کسی نیرویی جمع‌آوری می‌کند به اندازه‌ای از خدمتگزاران که برای جدا کردن آن‌ها از سرزمین لشکر نیاز باشد.

هوش مصنوعی: این موضوع عجیب نیست که این نعمت از جانب خداوند است. این گفته به ما نشان می‌دهد که در این عرصه، راهی برای هدایت و روشنگری وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به فضل و هنر دست یابی، باید از آنچه که به دست آورده‌ای بهره‌برداری کنی. زیرا فضلی وجود ندارد که بدون اعطاء الهی به کسی رسیده باشد.

هوش مصنوعی: فرمانروایی می‌داند چگونه با مردم رفتار کند و از گذشته‌های خوب و بد آن‌ها آگاه است.

هوش مصنوعی: شخص نیکوکار و وفادار به عهد و پیمان، حتی اگر در موقعیتی سخت و خطرناک قرار گیرد و از ریاست و مقام خود فرار کند، هرگز کسی را که در خانه‌اش به او پناه داده، ترک نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: بسیاری هستند که به خاطر نیکو نظری از حقیقت دور شدند و به گودالی گرفتار آمدند.

هوش مصنوعی: شجاعان همگی در درگاه او تربیت یافته‌اند، مانند بز رس که یاد می‌گیرد چگونه با گیاهان سبز رفتار کند.

هوش مصنوعی: شادی پایدار و بسیار برای او که به همه نیکی می‌کند، بدنش آباد و سالم باشد و عقلش در پی روح و جانش باشد.

هوش مصنوعی: جشن نوروز و سال نو بر او مبارک باشد، همچنان که آغاز سال برای او خوش یمن و شاداب است.

هوش مصنوعی: چشمان او پر از روشنایی و خوشحالی است، در حالی که به زیبایی‌ای می‌نگرد که مانند لاله بر چهره‌اش، رنگش زرد و شبیه کاه است.