هوش مصنوعی: زلف سیاه و مجعد تو که مانند ماه درخشان است، گاهی به خاطر زیبایی چهره‌ات از کنار چال گونه‌ات نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال دیگری می‌رود و از او جدا می‌شود، در پی این جدایی، به دور خودش می‌گردد و به عمق چاه نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن چاه، شب و روز دربند و اسیر هستم، و دل من به خاطر آن چهره زیبا به گناه افتاده است.

هوش مصنوعی: موی تو شب گذشته به چاه افتاد و آن خال سیاه هم در آن موها به دو دست چنگ زد.

هوش مصنوعی: دل من در گذشته به چاهی رسید که در آنجا مانده و با حسرت و آه به آن نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن زیبایی است که با وجود جذابیت و لطافت خود، می‌تواند مایه‌ی درد و اندوه باشد. به‌نوعی اشاره دارد به این‌که فردی با زلف‌هایش (موهایش) به نظر می‌رسد که از عمق و تاریکی رهایی می‌آورد، اما در واقع، این زیبایی نیز می‌تواند انسان را در دام و چاه عشق گرفتار کند. خال بیچاره نماد محبتی است که در این شرایط، حسرتی را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من نیز به زلف تو دسترسی نداشت، مگر اینکه از آمدن زلف تو خبر داشته باشد.

هوش مصنوعی: در دل من، که به خاطر آن زیبایی خاص تو زنده است، اگر نه به حال حاضر چیزهای دیگری دلم را آزار می‌داد و من تا کنون بارها و بارها نابود شده بودم.

هوش مصنوعی: چشمی دارم که بر آن دل که برایش از ستایش‌های شاه محافظت‌هایی وجود دارد، آسیب نرسد.

هوش مصنوعی: اینجا به ستایش شاه زمین، یوسف بن ناصر دین، پرداخته می‌شود. او کسی است که دارای مقام بلند و زینت‌های پادشاهی، شامل نگین، کمر، تاج و کلاه است. این توصیف نشان‌دهنده عظمت و شوکت اوست.

هوش مصنوعی: هرجا که نام او را به خیر ببری، او پیش تو می‌آید و انگار با دست پر و نعمت‌های فراوان به سراغت می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که خواسته‌اش را به راحتی بیان نمی‌کند، اما به طرز شگفت‌انگیزی از نعمت‌هایی که پدرش به او بخشیده و از دارایی‌های خداوند بهره‌مند است، بسیار می‌دهد و کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی که با چهره‌ای پوشیده ظاهر شده، شاید خواسته‌های خود را از نگاه دیگران پنهان کند، همان‌طور که پادشاهان نیز گاه از خواسته‌هایشان دوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: پادشاهان و حاکمان دارایی مردم را به دست می‌آورند و زمین و ملک برای خود می‌سازند. در حالی که پادشاهان خواسته‌هایشان را بیشتر می‌کنند، اما مال من کمتر می‌شود.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity او همواره ادامه دارد و این در حالی است که درویش به خاطر نیاز خویش از دامن زائر دستش کوتاه می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به باغ نعمت‌هایت، همه‌ی کسان با محبت و شوق وارد شده‌اند، مانند زایرانی که برای بهره‌برداری از سخاوت و فراخی تو به دریا شنا می‌کنند.

هوش مصنوعی: این بیت به ویژگی‌های برجسته‌ای اشاره دارد که یک پادشاه یا کسی که مقام بلندی دارد، باید از آن برخوردار باشد. منظور از "شرف تاج ملوکی" اهمیت و اعتبار مقام پادشاهی است. "سخا" به سخاوت و generosity اشاره دارد که یکی از صفات برتر پادشاهان محسوب می‌شود. "لقا روی سپاهی" به رویارویی و ارتباط نزدیک با سربازان اشاره دارد که نشان‌دهنده محبت و همبستگی است. در نهایت "هنر" به مهارت و توانایی‌هایی اشاره دارد که یک رهبر باید داشته باشد تا از پشتیبانی مردان خود بهره‌مند شود. به طور کلی، این جمله صفات یک پادشاه شایسته و موفق را توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که تو را در جایگاهت ببیند، در دل می‌گوید که تو واقعاً این مقام را داری. اما وقتی که تو از در خارج شوی، دیگر نمی‌تواند تو را در آن مقام ببیند.

هوش مصنوعی: اگر روزی از تو بپرسند که مانند شیر، چه نامی برایت می‌گذارند؟ پاسخ خواهی داد: اکنون من شبیه یک روباه هستم.

هوش مصنوعی: فیل با توانایی و قدرت خود از آن شیر می‌ترسد که کشتی را به لب آب رسانده است.

هوش مصنوعی: تو با فریب و تزویر خود، حیوانات وحشی و بزرگ را به دام انداختی، به‌گونه‌ای که حتی گوزن‌ها نیز در زیر درختان مخفی شده‌اند و از دید پنهان مانده‌اند.

هوش مصنوعی: ای سیاوخش، به دیدار تو می‌آیم. در روم، تصویر چهره‌ات را بر پارچه‌های زیبای دیباه بافته‌اند.

هوش مصنوعی: کیست این نوجوان که بتواند به خاطر خدمت به تو صبر کند، در حالی که این باعث خوشحالی و رضایت دل من نیز می‌شود؟

هوش مصنوعی: روزی که برای ملاقات تو نحس به نظر می‌رسد، می‌تواند با دیدار تو خوش‌یمن و خوشحال کننده شود. خوش به حال کسی که هر روز صبح تو را ببیند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در سایه حمایت و فضل تو پناه بگیرد، از مشکلات و غم‌ها و سختی‌های زندگی رها خواهد شد.

هوش مصنوعی: من از درگاه تو، ای شاه، دور بوده‌ام و حالا بعد از یک سال انتظار، آن یک ماهی که از تو دور بودم را به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: از شدت غمی که در دل دارم، گویی در دل من آتشی روشن کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شاعری با خود می‌گوید: چگونه ممکن است کسی به اندازه تو محبوب و جذاب باشد؟ چرا که شاعران همواره در تکاپو هستند و در جستجوی محبوبیت و توجه مردم.

هوش مصنوعی: در این حکومت بزرگ، از هر دسته‌ای حضور دارد، از این رو از آن‌ها شعر و سخن بگو و از ایشان پاداش و هدایای مختلف بخواه.

هوش مصنوعی: گفتم که آن‌ها مانند ستاره‌ها هستند و ملک یوسف، ماه من است. اما ستاره‌ای را نمی‌شناسم که فقط ماه را می‌بینم.

هوش مصنوعی: من که به عشق و محبت او معروف هستم، هرگز به پرستش دیگری نمی‌پردازم.

هوش مصنوعی: در این وزارتخانه جایگاه مهمی دارم و آنقدر وسعت دارم که می‌توانم مقامم را با پارچه‌های گرانبها و پول‌های زیاد بفروشم.

هوش مصنوعی: این شعر به معنای این است که اگر رفتار فرد خوب نباشد، شخصیت و سیرت او نیز زشت خواهد بود. همچنین، اگر انسان به دنبال پاداش‌های نیکو باشد، باید اعمال شایسته انجام دهد و از خود رفتارهای صحیح و پسندیده نشان دهد.

هوش مصنوعی: به عنوان یک پادشاه با چهره‌ای شاداب و خوشحال مانند گل باش، اما افرادی که بدخواه و بداندیش هستند شبیه کاه هستند که بی‌ارزش و بی‌اثرند.