هوش مصنوعی: بهار تازه‌ای فرا رسیده و من دوباره به اشتباهاتم اعتراف کرده‌ام و از توبه‌ام دست کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: دیروز یار زیبایی‌های خود را با من در میان گذاشت و آن چهره‌اش همچون گلی تازه و خوشبو بود.

هوش مصنوعی: زمان گل‌چینی است، پس از شراب بخواهید و از آن ساقه‌های زیبا و تن‌های نقره‌ای لذت ببرید.

هوش مصنوعی: اگر توبه‌ام بشکند، نگرانم که چه عواقبی در انتظارم خواهد بود. شخصی که می‌گوید برو و توبه‌ام را بشکن، در واقع به راحتی از این موضوع عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: توبه می‌تواند باعث ناتوانی و ضعف در عشق و لذت‌های زندگی شود، مانند گل سرخ و شراب روشن که زیبایی و شادابی را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: به‌ویژه اکنون که سوسن و گل در باغ چشم دوباره شکوفا خواهند شد.

هوش مصنوعی: باد هر لحظه شکوفه‌ها را از درختان چمن می‌کَند و در اطراف می‌پراکند.

هوش مصنوعی: باغی که روزگاری سبز و شاداب بود، اکنون تبدیل به مکان پرستش بت‌ها شده است و درختان گل‌های زیبایی دارند که مورد توجه حال و هوای می‌نوشان قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: هر درختی همچون دلبر زیبایی است که دامن خود را بر زمین می‌کشاند.

هوش مصنوعی: دل من در جنگ و جدال است و فرمان آن مانند فرماندهی یک خر است؛ به این ترتیب، من از کنترل خارج شده و دستم را از بند رها کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای دل سوزان، به خاطر آتش عشق، مرا دوباره در درد و رنج نیفکن.

هوش مصنوعی: به یادداشت‌های بهار توجه نکن و اجازه نده که آتش نهفته در وجودم بیشتر شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: تمام تلاش خود را بکن که به خواسته‌های دشمن به پای من ننشینی و مرا در مقابل صاحب خود خوار نکنی.

هوش مصنوعی: این بیت به فردی اشاره دارد که به عنوان یک شخصیت برجسته و صاحب‌نام شناخته می‌شود، به ویژه در میان اهل دانش و ادب. او به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم و تأثیرگذار در عرصه علم و فرهنگ، مورد احترام است.

هوش مصنوعی: کسی که با درایت و صبر خود، بر تمام دنیا تسلط یافته و در آن همچون سوارکاری ماهر عمل کرده است.

هوش مصنوعی: وهم او مانند آهن بود، در حالی که دشمنش مانند کوهی بزرگ و محکم بود و قدرتش احساس می‌شد.

هوش مصنوعی: دشمنان زمانی که کوه را سرنگون کنند، دیگر چه چیزی می‌تواند سنگین و سخت را از بین ببرد؟

هوش مصنوعی: دوستان را در بالاترین مقام قرار بده و دشمنان را در سختی و عذاب بینداز.

هوش مصنوعی: دشمن در فکر خود می‌پندارد که در چاهی که حفر کرده، حتماً جایگاه و مسکنی برای او وجود دارد.

هوش مصنوعی: در شب‌های تاریک و بدخواه، عواقب و مشکلاتی به وجود می‌آید که در دل خود، زایش و تولدی را انتظار می‌کشد. به بیان دیگر، هر تاریکی، به نوعی نویددهنده‌ی روشنی و شروعی دوباره است.

هوش مصنوعی: خداوند به این کارها بی‌نیاز است؛ اما آن چه خواجه در دل دارد، خود نمی‌تواند بیان کند.

هوش مصنوعی: دشمنان با دیده‌داستانی، خواجه را در آثار خداوند بزرگ مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: بنابراین، دشمنان در زندان‌ به سر می‌برند و خواجه در خوشی و لذت در باغ و گلزار است.

هوش مصنوعی: همه چیزهایی که وجود دارند، فانی و زوال پذیر هستند و آنچه که بدسکالان به اشتباه برداشت کرده‌اند، فقط خیال و گمان است.

هوش مصنوعی: بد خواهی که به دیگران آسیب می‌رساند، در نهایت به خودش برمی‌گردد و هیچ فایده‌ای از هزاران حقه و ترفندش نمی‌برد.

هوش مصنوعی: باد به آرامی و به طور مداوم بر رفتار او تأثیر گذاشته و زمانه را به نرم‌خویی و انفعال واداشته است.

هوش مصنوعی: در شعر، شادی و جشن همواره در دل کسانی است که به خوبی‌ها و خوشی‌ها اهمیت می‌دهند، در حالی که در خانه مخالفان، تنها صدای ناله و غم به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: خوشی و خوشبختی و ثروت در جمع و خانواده‌ی افراد بزرگ و محترم به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: دو ردیف درخت سروی در برابر او ایستاده‌اند و زیر سایه آن درختان، گل‌ها و سوسن‌ها روییده‌اند.

هوش مصنوعی: درختان از ریشه‌های خود، به هم پیوسته‌اند و به یکدیگر وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: این بهار خوش‌یمن، همچون طلا، برکت و نعمت را به هر کسی در هر جایی می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر جا که او حضور داشته باشد، آرامش و ایمنی برقرار است و هر جا که دشمن او باشد، مشکلات و سختی‌ها به وجود می‌آید.