هوش مصنوعی: ای کسی که از جنس نقره در بلور مدام خوابیده‌ای، همواره مانند بلور با لطافت و زیبایی و هم چون سیم خام با طراوت و تازگی هستی.

هوش مصنوعی: تو درخت سرو را داری و درخشندگی و زیبایی ماه را به نمایش می‌گذاری. همچنین، لاله‌های سرخ را در دستانت داری و باده‌ای با رنگ و طعم لعل را نیز نگه داشته‌ای.

هوش مصنوعی: موهای تو به سیاهی مشک است و حالت بافت موهایت مانند شاخه‌های شمشاد است. قامتت بلند مانند سرو و چهره‌ات همچون ماه کامل می‌درخشد.

هوش مصنوعی: زلف تو مثل دام است و همیشه بر دو صورتت پخش شده، اگر نه، صیاد چه نیازی به پهن کردن دائم دام دارد؟

هوش مصنوعی: اگر بگویی که من را بگیر، تا حلالم شود، دل را به تو بخشیدم و بخششی که انجام داده‌ام هرگز حرام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من قلب و احساساتم را به تو سپردم، حالا از سر رحم و محبت گاهی نیکی و خوبی با من داشته باش و از من به دل خود پیام بفرست.

هوش مصنوعی: من به تو عشق می‌ورزم و وقتی که می‌دانی به تو عاشق هستم، در میان مردم خاص و عام، مرا هم عاشق می‌خوانی.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم، اما نام من را عاشق نگذار. ای ماه زیبا، نگذار دیگران درباره‌ام حرف بزنند و مرا ستایش کنند.

هوش مصنوعی: یوسف، یادگار نصرالدین، کسی است که دین از او تقویت می‌شود و به واسطه او استواری می‌یابد.

هوش مصنوعی: در هنگام جواب دادن به سوال کنندگان، طلا در برابر آن‌ها ریخته می‌شود و در زمان صحبت کردن، شخصی مانند یک نحوی، به دقت به جزئیات می‌پردازد.

هوش مصنوعی: جز از پادشاه شرق، هیچ‌کس را نمی‌شناسم که به اندازه او فضیلت داشته باشد. همان‌طور که روشنایی فضیلت بر تاریکی می‌افزاید.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن سرزمین‌های وسیع و کوه‌های بلند می‌پردازد که به نظر می‌رسد در آن‌ها حسام (شاید به معنای شمشیر یا قدرت) تأثیرگذار بوده و فضایی را ایجاد کرده است که همگان را مشغول و درگیر کرده است. به نوعی اشاره به دشواری‌ها و چالش‌های موجود در این سرزمین‌ها دارد که شاید به نوعی مرتبط با قدرت و رهبری باشد.

هوش مصنوعی: برنشین روی یک زمین دائماً نمی‌ماند و جلوه‌اش همیشه در یک جای ثابت آرام نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: از صدای ترسناک خنجر قاتل او، در روز جنگ خون می‌ریزد و به جای خصمانه‌ای، دشمن را به مسام می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر از تیغ او جان سالم به در ببری، مانند آفتاب درخشان خواهی شد. و اگر از زیر پاهای او بلند شوی، مانند باران دینار بر زمین می‌بارد.

هوش مصنوعی: ماهی در آب صاف نمی‌داند که چگونه راه خود را پیدا کند، اما تیر او (درست همان‌طور که تیر به هدف می‌زند) در بدنِ (عظام) درختان و گیاهان نیز می‌تازد.

هوش مصنوعی: تو ای که همچون جمشید در عظمت و برجستگی هستی، و همچون جم در مقام رهبری و حکومت، و همانند سهراب در شجاعت و دلاوری، و مانند سام در تدبیر و سیاست.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌ها و صفات مثبت پادشاه و حاکم می‌پردازد. اشاره به موفقیت، پیروزی، حمایت از رای و تدبیر قوی حاکم دارد و همچنین نشان‌دهندهٔ خیر و نیکی در حاکمیت اوست. به عبارت دیگر، این ویژگی‌ها نمایانگر شخصیت و توانمندی‌های یک پادشاه خوب و عظیم است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کسی از پیغمبران در مورد فضیلت همسری، به ما چیزی نگفته است، جز اینکه از سوی خداوند وحی و کلامی در این باره نازل شده باشد.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به قدرت و عظمت، باید از روزگار بهره‌برداری کنی، زیرا آسمان به تو اجازه می‌دهد که همچون سَاقی باشی و خورشید در دستت قرار گیرد.

هوش مصنوعی: در روزهای جنگ و در روزهای جشن، تو در هنر توانا هستی؛ هنرت هم باعث افتخار پادشاهی است و هم موجب سر بلندی کریمان.

هوش مصنوعی: حاتم طایی که به سخاوت مشهور است، یک شتر بارکش را برای کمک به دیگران قربانی کرد و به یک گدایی غذا داد.

هوش مصنوعی: تو نگران عاقبت کار خود نباش و به طبیعت خودت توجه کن، زیرا اگر روز قیامت کسی از تو پاداشی بخواهد، خودت را برای آن آماده کن.

هوش مصنوعی: از شدت بادی که می‌وزد، کاخ تو در روز و شب نمی‌تواند شناخته شود، ای پادشاه، هیچ‌کس از حریم مقدس تو خبر ندارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو بر دشمنان خود مانند شداد و عاد پیروز نشوی، خانه‌ات با طلا نخواهد درخشید و دیوار و بام تو زینت نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: اگر با شرابینی که به دست کسی عالم را زینت می‌بخشد، دنیایی را زیبا کنی، و با کشیدن شمشیری خون زیادی را در سرزمینت بریزی، چه تاثیری خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: یک سوار از جانب تو و پنجاه فیل از دشمن، اما صد سوار از موکب بدخواه و از تو فقط یک غلام وجود دارد. این نشان می‌دهد که قدرت و عظمت تو به اندازه‌ای است که حتی یک نفر از تو هم کافیست، در حالی که دشمن با وجود تعداد زیاد، در برابر تو ناتوان است.

هوش مصنوعی: سایه تو بر روی دریای سند افتاده است، چه کسی است ای شاه که می‌تواند بر کوه شام سایه بیفکند؟

هوش مصنوعی: اسب تو زمانی که می‌پرد، شباهتی به باد دارد و در زمان آرامش، آرامش کوه سیاه را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر از غزنین برخیزد و در صبح زود تو را پیش از غروب از شام عبور دهد، این نشان‌دهنده‌ی اهمیت آن زمان و موقعیت‌هاست.

هوش مصنوعی: آنگاه انسان هوشیارتر خواهد بود که از زره ای بر تن داشته باشد و در زمانی که شمشیری در دست گیرد، بیدارتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که مرکب تو را ندیدم، ندانستم که باد، به مانند رکاب نقره‌ای و کوه، به شکل زربفت است.

هوش مصنوعی: ای کسی که هر نظری با تو سازگار است، ای که در هر کاری موفق و اقبال داری، ای که در هر علمی مورد ستایش قرار می‌گیری، ای که در هر فضیلتی کامل و بی‌نظیر هستی.

هوش مصنوعی: هر کسی را که می‌بینم، او را آماده و سرشار از نعمت‌های تو می‌یابم، مانند من که از بخشش‌های تو بهره‌مند هستم.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، شکرگزاری من نسبت به تو بسیار از واجبات است، اما به خاطر فراوانی خوبی‌هایت نمی‌دانم چگونه باید شکرگزاریت را به جا آورم.

هوش مصنوعی: بهتر از مقام و مرتبه‌ای که دارم چیست، وقتی به جای تو به آنجا رسیده‌ام؟ و چه چیزی شیرین‌تر از لذتی که از تو به دست آورده‌ام وجود دارد؟

هوش مصنوعی: ستایش تو برایم راحت است، چرا که تو عاشق خوی بزرگواران هستی و دشمن خوی فاسدها.

هوش مصنوعی: در ویژگی‌ها و صفات تو، ستایش و تمجید چنان است که حتی صدف‌ها هم خواهان لؤلؤ و مروارید از تو هستند.

هوش مصنوعی: از بس که تو را ستایش می‌کنم، دیگر خودم را نمی‌شناسم و همه چیز را فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره اش مانند روی رومیان درخشان و سفید باشد، روز روشن و شادی بخش است، اما اگر چهره اش مثل چهره زنگی باشد، شب تاریک و غم انگیز خواهد بود.

هوش مصنوعی: به هنگام صبح که نور خورشید از سمت مشرق برمی‌خیزد، پنجره‌ها و دستانی که در آستین دارند، به آرامی بالا می‌آید و خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: خوشبختی و موفقیت تو همیشه باقی بماند، زندگی‌ات طولانی و نعمت‌های تو پایدار باشد.

هوش مصنوعی: روز و شب، خورشید و ماه با حالتی از ضعف و ناچیزی به درگاه عظمت تو می‌آیند تا سلامی بگویند.

هوش مصنوعی: عید را با شادی و خوشحالی پشت سر بگذار و از خداوند پاداشی که برای روزه‌داران در نظر گرفته شده است، درخواست کن.